UyCyr - Zephaniah - 2

2:1  Әй номуссиз хәлиқ, уйқуңни ач!

2:2  Вақтиңлар самандәк тозуп, бәлгүләнгән вақит йетип кәлмәстә, Пәрвәрдигарниң ғәзәп оти янмаста, Униң қәһир-ғәзәп күни йетип кәлмәстә, Уйқуңни ач!

2:3  Әй Пәрвәрдигарниң әмирлиригә кәмтарлиқ билән қулақ салғучилар, Пәрвәрдигарни издәңлар! Адаләтни қоғлишип, Кәмтар болуңлар. Пәрвәрдигарниң сорақ күнидә, Бәлким силәр Пәрвәрдигарниң ғәзивидин қоғдилип қалисиләр.

2:4  Газа шәһиридә һечким қалмайду, Ашқилон қақаслишип кетиду. Ашдодлуқлар чүшкичә қоғлап чиқирилиду. Әқрон аһалилириму шәһәрдин йилтизи билән қомуруп ташлиниду.

2:5  Әй деңиз бойидики киретләр, һалиңларға вай! Әй Қананда туридиған филистийәликләр, Пәрвәрдигар силәргә қарши мундақ дәйду: «Мән силәрни вәйран қилимән, Бириңларниму қоймай йоқ қилимән».

2:6  Деңиз бойидики җайиңлар баяванға айлинип, Пәқәт малчиларниң кәпилири билән қой қоралирила қалиду.

2:7  Йәр-зиминлириңларни аман қалған Йәһуда қәбилисидикиләр егиләйду. Улар у йәрләрдә қой беқип, Ашқилондики өйләрдә кечиси ятиду. Пәрвәрдигар Худа уларниң һалидин хәвәр елип, Илгирики паравән һаятини әслигә кәлтүриду.

2:8  Қудрәтлик Сәрдар Пәрвәрдигар мундақ дәйду: «Мән моабларниң мәсқирилири Вә аммонларниң һақарәтлирини аңлидим. Улар хәлқимни мәсқирә қилип, Зиминлирини бесивалидиғанлиғи һәққидә җар салди. Мән — исраиллар етиқат қилип кәлгән Худа мәңгү моҗутлуғум билән қәсәм қилимәнки, Моаб җәзмән Содомдәк, Аммонлар Гоморадәк вәйран болиду. Уларниң йәрлирини шор вә чеқир тикән бесип, Мәңгүлүк чөл-баяванға айлиниду. Аман қалған хәлқим уларни булаң-талаң қилип, Зиминлирини бесивалиду».

2:9  Қудрәтлик Сәрдар Пәрвәрдигар мундақ дәйду: «Мән моабларниң мәсқирилири Вә аммонларниң һақарәтлирини аңлидим. Улар хәлқимни мәсқирә қилип, Зиминлирини бесивалидиғанлиғи һәққидә җар салди. Мән — исраиллар етиқат қилип кәлгән Худа мәңгү моҗутлуғум билән қәсәм қилимәнки, Моаб җәзмән Содомдәк, Аммонлар Гоморадәк вәйран болиду. Уларниң йәрлирини шор вә чеқир тикән бесип, Мәңгүлүк чөл-баяванға айлиниду. Аман қалған хәлқим уларни булаң-талаң қилип, Зиминлирини бесивалиду».

2:10  Моаб вә аммонлар тәкәббурлишип, Қудрәтлик Сәрдар Пәрвәрдигарниң хәлқини мәсқирә қилип, һақарәтлиди. Шуниң үчүн улар җазасини тартиду.

2:11  Пәрвәрдигар уларни алақзадә қиливетиду. У дуниядики сахта илаһларни йоқитиду. Андин дуниядики һәрбир хәлиқ өз йеридә Униңға ибадәт қилиду.

2:12  Пәрвәрдигар мундақ дәйду: «Әй кушлар, силәрму урушта өлисиләр».

2:13  Пәрвәрдигар шималдики Ассурийәгә қарши қол көтирип, Нинәви шәһирини қақас чөл-баяванға айландуруветиду.

2:14  У йәр кала, қой вә һәрхил һайванларниң макани болуп қалиду. Харабиликләрдики түврүкләрни һуқушлар макан қилип, Деризилиридә һувлишиду. Қарғилар босуғиларда қақилдишиду. Имарәтләрниң кедир яғачлири қомурулуп кетиду.

2:15  Бу шәһәрниң ақивити мана мошундақ болиду. Бу шәһәр: «Мән бүйүк шәһәрдурмән, мениң тәңдишим йоқтур», дәп махтинип, Өзини хатирҗәм һис қилиду, Бирақ у қақаслишип, явайи һайванларниң маканиға айлиниду. У йәрдин өткән-кәчкәнләр қоллирини шилтишип, мәсқирә қилишиду.