UyCyr - Zephaniah - 1

1:1  Бу Зифаниягә Пәрвәрдигардин кәлгән сөздур. Зифания Кушиниң оғли, Куши Гидаляниң оғли, Гидаля Амаряниң оғли, Амаря Хизкияниң оғлидур. Шу вақитта Амонниң оғли Йошия Йәһудийәгә падиша еди.

1:2  Пәрвәрдигар мундақ дәйду: «Мән йәр йүзидики һәммә нәрсини сүпүрүп ташлаймән.

1:3  Инсанларни, һайванларни, асмандики қушларни, деңиздики белиқларни һалак қилимән. Яманларни жиқитимән. Йәр йүзидин инсанларни йоқ қилимән. Буни Мән Пәрвәрдигар җакалидим.

1:4  Мән Йәһудийә вә Йерусалимда яшаватқанларни җазалаш үчүн қол көтиримән. Илаһ Баалға чоқунидиғанларниң һәммисини йоқ қилимән, Бутпәрәс роһанийлар һечкимниң есидә қалмайду.

1:5  Өгүзләргә чиқивелип, күн, ай вә юлтузларға чоқунидиғанларни, Маңа сәҗдә қилип, Мениң намимда қәсәм қилған туруп, Йәнә илаһ Моләкниң нами билән қәсәм қилғанларни һалак қилимән.

1:6  Мәндин ваз кәчкән, Мени издимигән, Мәндин мәслиһәт соримиғанларни йоқ қилимән».

1:7  Егимиз Пәрвәрдигарниң алдида җим туруңлар, Чүнки Пәрвәрдигарниң сорақ күни келидиғанға аз қалди. У Өз хәлқини қурванлиққа тәйярлап, қурванлиқ қилғучиларни таллиди.

1:8  Пәрвәрдигар мундақ дәйду: «Маңа қурванлиқ қилинидиған күни әмәлдарларни, хан җамаитидикиләрни вә Ят хәлиқләрниң урпи-адәтлиригә берилгәнләрни җазалаймән.

1:9  У күни бутпәрәсләрниң адәтлиридәк босуға атлиғанларни вә Ғоҗайинлириниң өйлиридә Зораванлиқ вә алдамчилиқ қилғанларни җазалаймән».

1:10  Пәрвәрдигар мундақ дәйду: «У күни силәр Белиқ дәрвазисидин жиға авазини, Шәһәрниң йеңи мәһәллисидин пәрият авазини Вә тағлардин гүлдүрлигән авазни аңлайсиләр.

1:11  Әй базардики халайиқ, пәрият қилиңлар, Чүнки пүтүн содигәрләр һалак болиду, Сетиқчилар йоқитилиду.

1:12  У чағда мән Йерусалимни чирақ билән йорутуп, тәкшүрүп чиқимән. Гунаға петип олтарған бепәрва гунакарларни, Йәни ‹Худа яхшилиқму қилмайду, яманлиқму қилмайду› дегүчиләрни җазалаймән.

1:13  Уларниң мал-дуниялири булаң-талаңға учрайду, Өйлири харабиликкә айландурулиду. Улар һечқачан өзлири салған өйләрдә олтиралмайду. Уларға өз үзүмзарлиғидин чиққан шарапни ичиш несип болмайду».

1:14  Пәрвәрдигарниң чоң сорақ күниниң келишигә аз қалди, Аз қалди, у күн наһайити тезла келиду! У азаплиқ бир күндур! У чағда әң батур палванму пәрият қилиду!

1:15  У ғәзәп, дәрт-әләм күнидур, Харап болидиған, вәйран болидиған күндур, Қараңғу зулмәт вә қара булутлар қаплайдиған күндур.

1:16  У бурғилар челинип, чуқан-сүрәнләр селинип, Мустәһкәм шәһәрләр вә егиз мунариларға һуҗум қилинидиған күндур.

1:17  Пәрвәрдигар мундақ дәйду: «Мән инсанларға балаю-апәт әкелип, Уларни қарғулардәк тәмтилитип маңдуримән. Чүнки улар Маңа қарши гуна қилди. Уларниң қанлири жундидәк төкүлүп, Җәсәтлири чиритилип ташлиниду».

1:18  Пәрвәрдигарниң ғәзиви кәлгән күни, Алтун-күмүчлириму уларни қутқузалмайду. Униң қизғиниш оти пүтүн зиминни көйдүрүп, Йәр йүзидики һәммә инсанларни дәһшәтлик һалда һалак қилиду.