1
2
3
5
8
12
20
33
52
83
133
213
340
543
867
1384
2208
3346
3522
5443
5619
6757
6852
6853
6854
6855
6856
7581
8098
8422
8625
8752
8832
8882
8913
8932
8945
8953
8957
8960
8962
8963
8964
8965
▲
▼
Link | Quote | Stars | Tags | Author |
2211084 | Assim, nos - dizia ele -, por que nos nos conhecemos? Que acaso o quis? E que atraves da distancia, sem duvida como dois rios que correm para se unirem, as nossas inclinacoes particulares nos tinam levado um para o outro E ele tomou sua mao; e ela nao a retirou. "Conjunto de boas culturas" - gritou o presidente. - Assim, por exemplo, quando eu fui a sua casa... "Ao Sr. Bizet, de Quincampoix." - Eu sabia que a acompanharia? "Setenta franc.. | damn | Gustave Flaubert | |
3a5fbf2 | Accustomed to the tranquil side of nature, she sought the dramatic in its stead. She loved the sea only for its storms, and the green grass only when it grew in patches among ruins. | Gustave Flaubert | ||
3171170 | Pero la denigracion de las personas a quienes amamos siempre nos aleja de ellas un poco. No hay que tocar a los idolos; su dorado se nos queda en las manos. | Gustave Flaubert | ||
f1d2f6f | Van zee hield zij alleen vanwege de stormen, en van gras uitsluitend als het schaars opschoot tussen de ruines. | madame-bovary | Gustave Flaubert | |
0fc594a | In de muziekles zong zij liedjes over niets dan engeltjes met gouden vleugels, madonna's, meren, gondeliers: rimpelloze romances die haar tussen de beuzelachtige woorden en de onbeholpen klanken door een korte blik vergunden op de betoverende wereld van de werkelijke sentimenten. | madame-bovary | Gustave Flaubert | |
cea5e2b | Er waren bepaalde streken op aarde, meende zij, waar het geluk tot bloei komt, als een plant die speciaal aan die bodem is gehecht en nergens anders goed gedijt. | madame-bovary | Gustave Flaubert | |
6625866 | Liefdes' adem was getogen door de mazen van het weefsel; in iedere steek van de naald had zich een verwachting of een herinnering vastgelegd; en al die dooreengewerkte zijden draden waren een groot getuigenis van die gestadige stille hartstocht. | madame-bovary | Gustave Flaubert | |
fdbdd5c | Rien n'est humiliant comme de voir les sots reussir dans les entreprises ou l'on echoue. | Gustave Flaubert | ||
1bb5cb8 | Hadden zij elkaar niets anders te zeggen? Hun blikken spraken toch een veel ernstiger taal; en terwijl zij zochten naar alledaagse zinsneden, voelden beiden hoe eenzelfde verlangen zich van hen meester maakte: iets als een fluisteren van de ziel, diep en aanhoudend, dat hun woorden overstemde. Verrast en verbaasd als zij waren over deze ongekende weelde, kwam het niet in hen op deze gewaarwording voor elkaar uit te spreken of om zich te ver.. | madame-bovary | Gustave Flaubert | |
db592e3 | De liefde, meende zij, moest plotseling komen, met donder en bliksem -als een orkaan uit de hemel, die het leven overvalt, het omverwerpt, ieders wil als blaadjes van de bomen rukt en het hart volledig in de afgrond stort. Zij wist niet dat de regen plassen vormt op het plat van de huizen als de goten zijn verstopt; en zij zou zich dan ook nergens zorgen om hebben gemaakt, als zij niet plotseling een scheur in de muur had ontdekt. | madame-bovary | Gustave Flaubert | |
4c7d325 | Het was een van die zuivere gevoelens die het normale leven niet verstoren, die men koestert omdat ze zeldzaam zijn en waarvan het verlies dieper zou kwetsen dan dat het bezit voldoening schenkt. | madame-bovary | Gustave Flaubert | |
0fcea15 | Maar zij werd verteerd door verlangen, door woede en wrok. | madame-bovary | Gustave Flaubert | |
d0c19b8 | Leon was het uitzichtloos verliefd zijn meer dan beu; daarbij meldde zich de neerslachtigheid die wordt veroorzaakt door de sleur van een eentonig bestaan dat geen doel of leidraad heeft, dat niet wordt gedragen door enige hoop. | madame-bovary | Gustave Flaubert | |
99de673 | na zoveel onenigheid hadden ze elkaar ten slotte gevonden in dezelfde menselijke zwakheid; en zij verroerden zich al net zomin als het lijk naast hen, dat eveneens door de slaap scheen overmand | madame-bovary | Gustave Flaubert | |
240afe3 | Y haciendole sentar al borde del lecho, empezaba a hablarle de sus penas. "El la olvidaba... Amaba a otra... Ya le habiand dicho que seria desgraciada." Y acababa pidiendole algun jarabe para su salud y un poco mas de amor." | Gustave Flaubert | ||
a30bc65 | lkm tmnt n tfDy l'Hd bhdhh lkhwTr jmy`an w lkn, kyf lsbyl l~ lfSH `n dhlk lSyq ldhy yt`dhr lt`byr `nh w ldhy ttbdl Swrh klsHb , w y`Sf bnfsh klryH! | Gustave Flaubert | ||
d738f2e | Ho una religione, la mia religione; e anzi ne ho piu di loro, tutti quanti sono, con le loro commedie e le loro ciarlatanerie! Io adoro Dio, invece! Credo nell'Essere supremo, in un Creatore, qualunque esso sia, poco m'importa, che ci ha messi quaggiu per fare il nostro dovere di cittadini e di padri di famiglia; ma non sento il bisogno di andare in chiesa a baciare piatti d'argento e ingrassare di tasca mia una massa di buffoni che mangian.. | Gustave Flaubert | ||
e1f3d73 | Ah, ancora" disse Rodolphe. "Sempre i doveri; sono stufo di quelle parole. Eccoli li: un mucchio di vecchi buoni a nulla, rinvoltati nella flanella, e di bigotte con lo scaldino e il rosario, che ci cantano eternamente nelle orecchie: "Il dovere! Il dovere!". Eh, perbacco! Il dovere significa sentire cio che e grande, amare cio che e bello, e non accettare tutte le convenzioni della societa con le ignominie che c'impone." | Gustave Flaubert | ||
499d8a8 | Percio rinunciava al flauto, ai sentimenti esaltati, all'immaginazione; poiche ogni borghese, nel calore della gioventu, almeno per un giorno, per un minuto, si e sentito capace d'immense passioni, di grandi imprese. Il piu mediocre dei libertini ha sognato sultane; ogni notaio porta in se i relitti di un poeta. | Gustave Flaubert | ||
e1ed2cf | Charles, del resto, non era di quelli che scendono al fondo delle cose; arretro davanti alle prove, e la sua gelosia incerta si smarri nell'immensita del suo dolore. | Gustave Flaubert | ||
d51d2c8 | Les haines foisonnaient : haine contre les instituteurs primaires et contre les marchands de vin, contre les classes de philosophie, contre les cours d'histoire, contre les romans, les gilets rouges, les barbes longues, contre toute independance, toute manifestation individuelle ; car il fallait << relever le principe d'autorite >>, qu'elle s'exercat au nom de n'importe qui, qu'elle vint de n'importe ou, pourvu que ce fut la Force, l'Autori.. | Gustave Flaubert | ||
948b9ca | Alles eek haar gehuld in een zwart waas dat over het oppervlak van de dingen zweefde, en het verdriet trok zacht huilend door haar ziel, als de winterwind door een verlaten kasteel. Het was zo'n mijmeren waarin men verzinkt om wat nooit meer terugkomt, een matheid die ons telkens overvalt na een niet te herroepen daad, een smart ten slotte, veroorzaakt door het stokken van een vertrouwde beweging, door het abrupt stilvallen van een lang aan.. | madame-bovary | Gustave Flaubert | |
1da771a | Emma leek op alle andere maitresses; en nu de bekoring van het nieuwe langzamerhand als een kledingstuk van haar afgleed, kwam de eentonigheid van de hartstocht bloot, die altijd dezelfde vorm heeft, die dezelfde taal spreekt. | madame-bovary | Gustave Flaubert | |
2fd15f4 | Madame Bovary was nog nooit zo mooi geweest als nu; zij bezat de raadselachtige schoonheid die uit vreugde, geestdrift en succes voortspruit, een schoonheid die ontstaat wanneer de aard van het wezen harmonieert met de uiterlijke omstandigheden. | madame-bovary | Gustave Flaubert | |
7069f24 | Het woord is trouwens net een mangel die gevoelens gladstrijkt. | madame-bovary | Gustave Flaubert | |
82aa5db | Zij haatte niemand meer; een wemelend halfduister daalde neer over haar brein, en van alle aardse klanken hoorde Emma alleen nog de gestadige klacht van dit arme hart, zacht en vaag, als de laatste klanken van een wegstervende symfonie. | madame-bovary | Gustave Flaubert | |
43cf511 | L'amore, pensava, accade improvvisamente, con grandi accensioni e folgorazioni, - uragano dei cieli che precipita nella vita, la sconvolge, strappa via la volonta come una foglia e trascina interamente il cuore nell'abisso. | Gustave Flaubert | ||
c2fc314 | Er traumte sich sein Pariser Zimmer aus. Dort wollte er das Leben eines Bohemien fuhren. Gitarre wollte er spielen lernen, einen Schlafrock tragen, dazu ein Samtbarett und Hausschuhe aus blauem Plusch. Und uber dem Kamin sollten zwei gekreuzte Floretts hangen, ein Totenschadel daruber und die Gitarre darunter. Wundervoll! | floretts gitarre plüschpantoffel schlafrock totenschädel | Gustave Flaubert | |
abf42f3 | Ema je licila na sve ljubaznice; i car novine spadao je malo-pomalo kao odelo i pokazivao golu onu vecitu jednolikost ljubavne strasti koja je uvek u istim oblicima i uvek govori istim jezikom. Nije zapazao on, covek sa tolikim iskustvom, onu razlicitost osecanja pod jednolicnoscu izraza. Posto su mu samo razbludne ili kupljene usne saptale takve recenice, on je samo malo verovao i ovim njenim; od toga mora mnogo da se odbije, mislio je, po.. | Flaubert Gustave Flaubert | ||
b1f430e | Nju nista nije prisiljavalo da otputuje; ali bila je dala rec da ce se vratiti te iste veceri. Uostalom, i Sarl je ocekuje;i vec je u srcu osecala onu podlu pokornost, koja je, za mnogo zene, kao neka kazna a i ucena koja se placa za brakolomstvo. | Flaubert Gustave Flaubert | ||
abf625f | Uostalom, nista i ne vredi traziti; sve je laz! Svaki osmejak skriva zevanje od dosade, svaka radost neko prokletstvo, svako uzivanje odvratnost prema njemu samom, a i najbolji poljupci samo vam ostavljaju neku neostvarljivu zelju za kakvom visom nasladom. | Flaubert Gustave Flaubert | ||
4f40a4a | Love, she believed, had to come, suddenly, with a great clap of thunder and a lightning flash, a tempest from heaven that falls upon your life, like a devastation, scatters your ideals like leaves and hurls your very soul into the abyss. Little did she know that up on the roof of the house, the rain will form a pool if the gutters are blocked, and there she would have stayed feeling safe inside, until one day she suddenly discovered the cra.. | Gustav Flaubert | ||
ee3110d | Zato on i napusti flautu, ushicena osecanja, mastanja - jer svaki burzuj je, u jeku svoje mladosti, makar jedan dan, makar jedan minut, verovao da je sposoban za ogromne strasti, za uzvisene pothvate. Najobicniji raskalasnik je snevao o sultanijama; svaki beleznik nosi u sebi ostatke nekog pesnika. | Flaubert Gustave Flaubert | ||
900f3ba | Ema je sad nalazila u brakolomstvu bljutavost kao i u braku. Ali kako da se toga otrese? A posle, nije vredelo nista sto se ona osecala ponizenom usled niskosti takve srece, ona se nje drzala iz navike ili iz pokvarenosti; i svakog dana se sve vise bacala na nju, zelela ju je i suvise veliku, pa ju je tako dovela do presusivanja. Ona je optuzivalaLeona za svoje obmanute nade, kao da ju je on izdao; cak je i zelela neki slom koji bi doveo do.. | Flaubert Gustave Flaubert | ||
1beb70a | servant, the grand duet in D major, all were for | Gustave Flaubert | ||
49df62f | Sve, pa i ona sama, bilo joj je nesnosno. Zelela je da odleti kao ptica, da ode nekuda da se podmladi, daleko, daleko, u prostore bez ijedne pegice. | Flaubert Gustave Flaubert | ||
c7be9d6 | by Gustave Flaubert): "Be regular and orderly with your life, so that you may be violent and original in your work." | S.J. Scott | ||
fe9c705 | One mustn't look into the abyss, because there is at the bottom an inexplicable charm which attracts us. ~ Gustave Flaubert | A.B. Admin | ||
4c8cb1a | Ponekad mi se vase reci vracaju u svest kao daleki odjek, kao zvuk zvona koji donosi vetar; i cini mi se da ste tu, kraj mene, kad u knjigama citam odlomke koji govore o ljubavi. | Gustave Flaubert | ||
06cd974 | Sta meni ostaje da radim na svetu? Drugi se upinju iz petnih zila da bi dosli do bogatstva, slave, vlasti! A ja, ja nemam nikakvog polozaja, Vi ste jedino moje zanimanje, svo moje bogatstvo, cilj, centar mog zivota, mojih misli... Ne mogu vise da zivim bez Vas, kao sto ne mogu bez nebeskog vazduha! | Gustave Flaubert | ||
e3d5ca3 | Madame Bovary by Gustave Flaubert. | Neil Strauss | ||
edcd22f | Ademas, para triunfar siempre en la vida no hace falta mas que mucho tupe. | Gustave Flaubert | ||
ff448d2 | A veces recordamos durante siglos cierto momento que ya no volvera, que ha pasado, que esta en la nada para siempre, y por el que pagariamos en prenda todo nuestro futuro | Gustave Flaubert | ||
fd62bfd | n'aimait la mer qu'a cause de ses tempetes, et | Gustave Flaubert |