NorSMB - III John - 1

1:1  Den eldste til den kjære Gaius, som eg elskar i sanning.

1:2  Kjære ven! Eg ynskjer at du i alle måtar må liva vel og hava helsa, liksom di sjæl liver vel.

1:3  For eg vart mykje glad då det kom nokre brør og vitna um di sanning, korleis du ferdast i sanning.

1:4  Eg hev ingi større gleda enn det, at eg høyrer mine born ferdast i sanningi.

1:5  Kjære ven, du gjer ei trufast gjerning med det du gjer mot brørne, og det jamvel mot dei framande,

1:6  og dei hev vitna for kyrkjelyden um din kjærleik. Du gjer vel um du hjelper deim i veg, som det er sømelegt for Gud.

1:7  For det er for hans namn skuld dei er gjengne ut, og dei tek ikkje imot noko av heidningarne.

1:8  Me er då skuldige til å taka imot slike, so me kann verta medarbeidarar for sanningi.

1:9  Eg hev skrive til kyrkjelyden; men Diotrefes, som gjerne vil vera fyrstemannen millom deim, tek ikkje imot oss.

1:10  Difor vil eg, når eg kjem, minna um dei gjerningar som han gjer, med di han baktalar oss med vonde ord; og ikkje nøgd med det, tek han ikkje sjølv imot brørne, og deim som det vil, hindrar han og støyter deim ut or kyrkjelyden.

1:11  Kjære, gjer ikkje etter det vonde, men etter det gode! den som gjer godt, er av Gud; den som gjer vondt, hev ikkje set Gud.

1:12  Demetrius hev godt lov av alle og av sjølve sanningi; ogso me gjev honom godt vitnemål, og du veit at vårt vitnemål er sant.

1:13  Eg hadde mangt å skriva til deg, men eg vil ikkje skriva til deg med blekk og penn.

1:14  Men eg vonar å få sjå deg snart, og då skal me talast ved munn til munn. Fred vere med deg! Venerne helsar deg. Helsa venerne med namn!