VulgHetzenauer - Song of Solomon - 2

2:1  Ego flos campi, et lilium convallium.

2:2  Sicut lilium inter spinas, sic amica mea inter filias.

2:3  Sicut malus inter ligna silvarum, sic dilectus meus inter filios. Sub umbra illius quem desideraveram, sedi: et fructus eius dulcis gutturi meo.

2:4  Introduxit me in cellam vinariam, ordinavit in me charitatem.

2:5  Fulcite me floribus, stipate me malis: quia amore langueo.

2:6  Læva eius sub capite meo, et dextera illius amplexabitur me.

2:7  Adiuro vos filiæ Ierusalem per capreas, cervosque camporum, ne suscitetis, neque evigilare faciatis dilectam, quoadusque ipsa velit.

2:8  Vox dilecti mei, ecce iste venit saliens in montibus, transiliens colles:

2:9  similis est dilectus meus capreæ, hinnuloque cervorum. en ipse stat post parietem nostrum respiciens per fenestras, prospiciens per cancellos.

2:10  En dilectus meus loquitur mihi: Surge, propera amica mea, columba mea, formosa mea, et veni.

2:11  Iam enim hiems transiit, imber abiit, et recessit.

2:12  Flores apparuerunt in terra nostra, tempus putationis advenit: vox turturis audita est in terra nostra:

2:13  ficus protulit grossos suos: vineæ florentes dederunt odorem suum. Surge, amica mea, speciosa mea, et veni:

2:14  columba mea in foraminibus petræ, in caverna maceriæ, ostende mihi faciem tuam, sonet vox tua in auribus meis: vox enim tua dulcis, et facies tua decora.

2:15  Capite nobis vulpes parvulas, quæ demoliuntur vineas: nam vinea nostra floruit.

2:16  Dilectus meus mihi, et ego illi, qui pascitur inter lilia

2:17  donec aspiret dies, et inclinentur umbræ. Revertere: similis esto, dilecte mi, capreæ, hinnuloque cervorum super montes Bether.