FarHezareNoh - Acts - 6

6:1  در آن ایام که شمار شاگردان فزونی می‌یافت، یهودیان یونانی زبان از یهودیان عبرانی‌زبان گِلِه کردند که بیوه‌زنان ایشان از جیرة روزانة غذا بی‌بهره می‌مانند.

6:2  پس آن دوازده رسول، جماعتِ شاگردان را فرا‌‌خواندند و گفتند: «شایسته نیست که ما برای غذا دادن به مردم، از خدمتِ کلام خدا غافل مانیم.

6:3  پس ای برادران، از میان خود هفت تن نیکنام را که پر از روح و حکمت باشند برگزینید تا آنان را بر این کار بگماریم

6:4  و ما خود را وقف دعا و خدمت کلام خواهیم کرد.»

6:5  این سخن همگان را پسند آمد. پس استیفان را که مردی پر از ایمان و روح‌القدس بود، به اتفاق فیلیپُس، پْروخُروس، نیکانور، تیمون، پَرمیناس و نیقولائوس، که از یهودی شدگان اَنطاکیه بود، برگزیدند.

6:6  این مردان را نزد رسولان حاضر کردند و رسولان دعا کرده، بر ایشان دست گذاشتند.

6:7  پس نشر کلام خدا ادامه یافت و شمار شاگردان در اورشلیم به‌‌سرعت فزونی گرفت و جمعی کثیر از کاهنان نیز مطیع ایمان شدند.

6:8  استیفان پر از فیض و قدرت بود و معجزات و آیات عظیم در میان قوم به‌‌ظهور می‌آورد.

6:9  امّا تنی چند از اعضای کنیسه‌ای موسوم به «کنیسة آزاد شدگان»، که از یهودیان قیرَوان و اسکندریه و نیز شماری از اهالی کیلیکیه و آسیا بودند، با او به مجادله برخاستند.

6:10  ولی در برابر حکمت و روحی که استیفان با آن سخن می‌گفت، یارای مقاومت نداشتند.

6:11  پس تنی چند را مخفیانه برانگیختند تا بگویند: «ما شنیدیم که استیفان به موسی و خدا سخنان کفرآمیز می‌گفت.»

6:12  آنها مردم و مشایخ و علمای دین را تحریک کردند و بر سر استیفان ریخته، او را گرفتند و به شورا بردند.

6:13  چند شاهد دروغین نیز آوردند که می‌گفتند: «این شخص دمی از سخن گفتن بر‌ضد این مکان مقدّس و شریعت بازنمی‌ایستد.

6:14  زیرا خود شنیدیم که می‌گفت عیسای ناصری این مکان را ویران خواهد کرد و رسومی را که موسی به ما سپرده است، تغییر خواهد داد.»

6:15  در این هنگام، همة حاضرانِ در شورا به استیفان چشم دوختند و چهرة او را همچون چهرة فرشتگان دیدند.