TurNTB - Ecclesiastes - 1

1:1  Bunlar Yeruşalim'de krallık yapan Davut oğlu Vaiz'in sözleridir:

1:2  “Her şey boş, bomboş, bomboş!” diyor Vaiz.

1:3  Ne kazancı var insanın Güneşin altında harcadığı onca emekten?

1:4  Kuşaklar gelir, kuşaklar geçer, Ama dünya sonsuza dek kalır.

1:5  Güneş doğar, güneş batar, Hep doğduğu yere koşar.

1:6  Rüzgar güneye gider, kuzeye döner, Döne döne eserek Hep aynı yolu izler.

1:7  Bütün ırmaklar denize akar, Yine de deniz dolmaz. Irmaklar hep çıktıkları yere döner.

1:8  Her şey yorucu, Sözcüklerle anlatılamayacak kadar. Göz görmekle doymuyor, Kulak işitmekle dolmuyor.

1:9  Önce ne olduysa, yine olacak. Önce ne yapıldıysa, yine yapılacak. Güneşin altında yeni bir şey yok.

1:10  Var mı kimsenin, “Bak bu yeni!” diyebileceği bir şey? Her şey çoktan, bizden yıllar önce de vardı.

1:11  Geçmiş kuşaklar anımsanmıyor, Gelecek kuşaklar da kendilerinden sonra gelenlerce anımsanmayacak.

1:12  Ben Vaiz, Yeruşalim'de İsrail kralıyken

1:13  kendimi göklerin altında yapılan her şeyi bilgece araştırıp incelemeye adadım. Tanrı'nın uğraşsınlar diye insanlara verdiği çetin bir zahmettir bu.

1:14  Güneşin altında yapılan bütün işleri gördüm; hepsi boştur, rüzgarı kovalamaya kalkışmaktır!

1:15  Eğri olan doğrultulamaz, eksik olan sayılamaz.

1:16  Kendi kendime, “İşte, bilgeliğimi benden önce Yeruşalim'de krallık yapan herkesten çok artırdım” dedim, “Alabildiğine bilgi ve bilgelik edindim.”

1:17  Kendimi bilgi ve bilgeliği, deliliği ve akılsızlığı anlamaya adadım. Gördüm ki, bu da yalnızca rüzgarı kovalamaya kalkışmakmış.

1:18  Çünkü çok bilgelik çok keder doğurur, bilgi arttıkça acı da artar.