ABPGRK - Habakkuk - 2

2:1  επί της φυλακής μου στήσομαι και επιβήσομαι επί πέτραν και αποσκοπεύσω του ιδείν τι λαλήση εν εμοί και τι αποκριθώ επί τον έλεγχόν μου

2:2  και απεκρίθη προς με κύριος και είπε γράψον όρασιν σαφώς εις πυξίον όπως διώκη ο αναγινώσκων αυτά

2:3  διότι έτι όρασις εις καιρόν και ανατελεί εις πέρας και ουκ εις κενόν εάν υστερήση υπόμεινον αυτόν ότι ερχόμενος ήξει και ου μη χρονίση

2:4  εάν υποστείληται ουκ ευδοκεί η ψυχή μου εν αυτώ ο δε δίκαιος εκ πίστέως μου ζήσεται

2:5  ο δε κατοιόμενος και καταφρονητής ανήρ αλαζών ουθέν ου μη περάνη ος επλάτυνε καθώς ο άδης την ψυχήν αυτού και όυτος ως θάνατος ουκ εμπιπλάμενος και επισυνάξει προς αυτόν πάντα τα έθνη και εισδέξεται προς αυτόν πάντας τούς λαούς

2:6  ουχί ταύτα πάντα παραβολήν κατ΄ αυτού λήψονται και πρόβλημα εις διήγησιν αυτού και ερούσιν ουαί ο πληθύνων εαυτώ τα ουκ όντα αυτού έως τίνος και βαρύνων τον κλοιόν αυτού στιβαρώς

2:7  ότι εξαίφνης αναστήσονται δάκνοντες αυτόν και εκνήψουσιν οι επίβουλοί σου και έση εις διαρπαγήν αυτοίς

2:8  διότι συ εσκύλευσας έθνη πολλά σκυλεύσουσί σε πάντες οι υπολελειμμένοι λαοί δι΄ αίματα ανθρώπων και ασεβείας γης και πόλεως και πάντων των κατοικούντων αυτήν

2:9  ω ο πλεονεκτών πλεονεξίαν κακήν τω οίκω αυτού του τάξαι εις ύψος νοσσιάν αυτού του εκσπασθήναι εκ χειρός κακών

2:10  εβουλεύσω αισχύνην τω οίκω σου συνεπέρανας πολλούς λαούς και εξήμαρτεν η ψυχή σου

2:11  διότι λίθος εκ τοίχου βοήσεται και κάνθαρος εκ ξύλου φθέγξεται αυτά

2:12  ουαί ο οικοδομών πόλιν εν αίμασι και ετοιμάζων πόλιν εν αδικίαις

2:13  ου ταύτά εστι παρά κυρίου παντοκράτορος και εξέλιπον λαοί ικανοί εν πυρί και έθνη πολλά και ωλιγοψύχησαν

2:14  ότι πλησθήσεται η γη του γνώναι την δόξαν κυρίου ως ύδωρ κατακαλύψαι θαλάσσας

2:15  ω ο ποτίζων τον πλησίον αυτού ανατροπήν θολεράν και μεθύσκων όπως επιβλέπη επί τα σπήλαια αυτών

2:16  πλησμονήν ατιμίας εκ δόξης πίε και διασαλεύθητι εκύκλωσέν σε ποτήριον δεξιάς κυρίου και συνήχθη ατιμία επί την δόξαν σου

2:17  διότι ασέβεια του Λιβάνου καλύψει σε και ταλαιπωρία θηρίων πτοήσει σε δι΄ αίματα ανθρώπων και ασεβείας γης και πόλεως και πάντων των κατοικούντων αυτήν

2:18  τι ωφελεί γλυπτόν ότι έγλυψαν αυτό έπλασεν αυτό χώνευμα φαντασίαν ψευδή ότι πέποιθεν ο πλάσας επί το πλάσμα αυτού του ποιήσαι είδωλα κωφά

2:19  ουαί ο λέγων τω ξύλω έκνηψον εγέρθητι και τω λίθω υψώθητι και αυτό εστι φαντασία και έστιν έλασμα χρυσίου και αργυρίου και παν πνεύμα ουκ έστιν εν αυτώ

2:20  ο δε κύριος εν ναώ αγίω αυτού ευλαβείσθω από προσώπου αυτού πάσα η γη