TurHADI - I Corinthians - 2

2:1  Ey mümin kardeşler, yanınıza geldiğimde Allah’ın ezelden beri saklı tuttuğu hakikati size açıkladım. Bunu söz sanatıyla ya da insanî hikmetle yapmadım.

2:2  Çünkü yanınızdayken Mesih İsa’dan ve çarmıhtaki ölümünden başka şey konuşmamaya kararlıydım.

2:3  Aranızda kendimi zayıf hissediyordum, ürkektim, korkudan titriyordum.

2:4  İnsanî hikmetin ikna edici sözlerine dayanarak konuşmadım, vaaz etmedim. Bilâkis, Mukaddes Ruh’un kudretine dayandım; bu apaçıktır.

2:5  Çünkü imanınızın kaynağı insanî hikmet değil, Allah’ın kudretidir.

2:6  Evet, olgun müminlere hikmetli sözler söylüyoruz, fakat bu, dünyevî bir hikmet değildir. Bu çağın yok olup gitmeye mahkûm önderlerinin bilgiçliğine benzemez.

2:7  Biz Allah’ın ezelden beri saklı tuttuğu gizli hikmetten söz ediyoruz. Allah’ın ululuğuna bu hikmetle kavuşacağız. Allah bunu daha dünyayı yaratmadan takdir etti.

2:8  Fakat bu çağın önderleri Allah’ın hikmetini idrak edemedi. Eğer idrak etmiş olsalardı, yüce Efendimiz’i çarmıha germezlerdi.

2:9  Yeşaya Peygamber’in yazdığı gibi, “Allah’ın kendisini sevenler için hazırladıklarını hiçbir göz görmedi, hiçbir kulak işitmedi, hiçbir insan idrak etmedi.”

2:10  Fakat Allah bunları bize Mukaddes Ruh vasıtasıyla açıkladı. Mukaddes Ruh her şeyi, hatta Allah’ın derin sırlarını bile araştırıp bildirir.

2:11  İnsanın aklından geçenleri, yalnızca insanın ruhu bilir. Bunun gibi, Allah’ın ne düşündüğünü de Allah’ın Ruhu’ndan başkası bilemez.

2:12  Biz Mukaddes Ruh’u dünyadan değil, Allah’tan aldık. Mukaddes Ruh sayesinde Allah’ın bize ihsan ettiği nimetleri idrak ederiz.

2:13  Bu nimetlerden bahsederken insanî hikmetin telkin ettiği sözler kullanmıyoruz. Ruhani insanlara ruhani gerçekleri Mukaddes Ruh’un öğrettiği sözlerle açıklıyoruz.

2:14  Nefsine uyan kişi Allah’ın Ruhu’na mahsus hakikatleri kabul edemez. Bu hakikatler ona saçma gelir. Çünkü bunlar ancak Mukaddes Ruh sayesinde muhakeme edilebilir.

2:15  Ruhani kişi her şeyin muhakemesini yapabilir. Fakat kimse onun hakkında muhakemede bulunamaz.

2:16  Yeşaya Peygamber’in dediği gibi: “Rab’bin düşüncelerini kim bilebilir? Kim O’na akıl verebilir?” Fakat bizler Mesih’in düşüncesine sahibiz.