PolUGdanska - II Chronicles - 13

13:1  W osiemnastym roku króla Jeroboama zaczął królować Abiasz nad Judą.

13:2  Trzy lata królował w Jerozolimie, a jego matka miała na imię Maaka i była córką Uriela z Gibea. I trwała wojna między Abiaszem a Jeroboamem.

13:3  Abiasz więc przyszykował wojsko liczące czterysta tysięcy dzielnych wojowników, wyborowych mężczyzn. Jeroboam także przyszykował przeciwko niemu osiemset tysięcy wyborowych mężczyzn, dzielnych wojowników.

13:4  Wtedy Abiasz stanął na szczycie góry Semaraim, położonej wśród gór Efraim, i powiedział: Słuchajcie mnie, Jeroboamie i cały Izraelu!

13:5  Czy nie powinniście wiedzieć, że Pan, Bóg Izraela, dał Dawidowi panowanie nad Izraelem na wieki – jemu i jego synom – przymierzem soli?

13:6  Lecz powstał Jeroboam, syn Nebata, sługa Salomona, syna Dawida, i zbuntował się przeciw swojemu panu.

13:7  I zebrali się u niego lekkomyślni mężczyźni, synowie Beliala, i wzmocnili się przeciw Roboamowi, synowi Salomona. A Roboam, będąc młodzieńcem i lękliwego serca, nie mógł się im mężnie oprzeć.

13:8  A wy teraz zamierzacie przeciwstawić się królestwu Pana, które jest w rękach synów Dawida; jesteście wielkim tłumem i macie ze sobą złote cielce, które Jeroboam wykonał wam jako bogów.

13:9  Czy nie odrzuciliście kapłanów Pana, synów Aarona, i Lewitów i czy nie ustanowiliście sobie kapłanów jak inne narody ziemi? Ktokolwiek przychodzi z młodym cielcem i siedmioma baranami, aby się poświęcić, staje się kapłanem tych, którzy nie są bogami.

13:10  Ale dla nas Pan jest naszym Bogiem i nie opuściliśmy go. Kapłani, którzy służą Panu, są synami Aarona, a Lewici pełnią swoje obowiązki.

13:11  I każdego ranka i wieczora składają Panu w ofierze całopalenia i wonności oraz układają chleby pokładne na czystym stole, przygotowują także złoty świecznik i jego lampy, aby płonęły co wieczór. W ten oto sposób przestrzegamy rozkazu Pana, naszego Boga, ale wy go opuściliście.

13:12  Oto więc z nami na czele jest Bóg wraz ze swoimi kapłanami mającymi głośne trąby, aby grzmiały przeciwko wam. Synowie Izraela, nie walczcie z Panem, Bogiem waszych ojców, bo wam się nie powiedzie.

13:13  Tymczasem Jeroboam rozkazał uczynić zasadzkę i napaść ich od tyłu. I stali oni przed Judą, a zasadzka była na tyłach.

13:14  Gdy synowie Judy zobaczyli, że walka toczy się z przodu i z tyłu, wołali do Pana, a kapłani zadęli w trąby.

13:15  Mężczyźni Judy wydali też okrzyk. I kiedy wydali okrzyk, Bóg poraził Jeroboama i całego Izraela przed Abiaszem i Judą.

13:16  I synowie Izraela uciekali przed Judą, ale Bóg wydał ich w ich ręce.

13:17  I Abiasz i jego lud zadali im wielką klęskę, tak że spośród Izraela poległo pięćset tysięcy wyborowych mężczyzn.

13:18  W tym czasie więc synowie Izraela zostali upokorzeni, a umocnili się synowie Judy, ponieważ polegali na Panu, Bogu swoich ojców.

13:19  I Abiasz ścigał Jeroboama, i odebrał mu miasta: Betel, Jeszanę i Efron razem z należącymi do nich wioskami.

13:20  Jeroboam nie mógł powrócić już do sił za dni Abiasza i Pan poraził go tak, że umarł.

13:21  A Abiasz umocnił się i wziął sobie czternaście żon, i spłodził dwudziestu dwóch synów i szesnaście córek.

13:22  Ale pozostałe dzieje Abiasza, jego czyny i słowa są zapisane w księdze proroka Iddo.