II CORINTHIANS
Chapter 3
II C | NorSMB | 3:1 | Byrjar me å gjeva oss sjølve lovord att? eller treng me då, liksom sume folk, til å hava lovords brev til dykk eller frå dykk? | |
II C | NorSMB | 3:3 | med di det er kunnigt at de er Kristi brev, tilkome ved vår tenesta, innskrive ikkje med blekk, men med den livande Guds Ande, ikkje på steintavlor, men på hjartans kjøttavlor. | |
II C | NorSMB | 3:5 | ikkje at me av oss sjølve duger til å tenkja ut noko som av oss sjølve, men dugleiken vår er av Gud, | |
II C | NorSMB | 3:6 | han som og gjorde oss duglege til å vera tenarar for ei ny pakt, ikkje for bokstav, men for ande; for bokstaven slær i hel, men Anden gjer livande. | |
II C | NorSMB | 3:7 | Når då daudens tenesta, som var innhoggi med bokstavar på steinar, kom med herlegdom, so Israels-borni ikkje greidde å sjå på Mose åsyn på grunn av herlegdomen i hans åsyn, endå det var ein som kvarv burt, | |
II C | NorSMB | 3:9 | For er fordømings-tenesta herlegdom, so er rettferds-tenesta endå mykje meir rik på herlegdom. | |
II C | NorSMB | 3:11 | For når det burtkvervande var i herlegdom, so skal det vedvarande so mykje meir vera i herlegdom. | |
II C | NorSMB | 3:13 | og gjer ikkje som Moses, som lagde eit sveip yver si åsyn, so Israels-borni ikkje skulde skoda enden av det som kvarv burt. | |
II C | NorSMB | 3:14 | Men deira hug vart forherd; for like til denne dag ligg det same sveipet der når dei les den gamle pakti, og det vert ikkje openberra at ho vert avlyst i Kristus. | |