II SAMUEL
Chapter 10
II S | WelBeibl | 10:1 | Beth amser wedyn dyma frenin yr Ammoniaid yn marw, a dyma'i fab, Chanŵn, yn dod yn frenin yn ei le. | |
II S | WelBeibl | 10:2 | Dyma Dafydd yn dweud, “Dw i am fod yn garedig at Chanŵn fab Nachash, am fod ei dad wedi bod yn garedig ata i.” Felly dyma fe'n anfon ei weision i gydymdeimlo â Chanŵn ar golli ei dad. Ond pan ddaeth gweision Dafydd i wlad Ammon, | |
II S | WelBeibl | 10:3 | dyma swyddogion y wlad yn dweud wrth eu meistr, “Wyt ti wir yn meddwl mai i ddangos parch at dy dad mae Dafydd wedi anfon y dynion yma i gydymdeimlo? Dim o gwbl! Mae'n debyg ei fod wedi anfon ei weision i ysbïo ac archwilio'r ddinas, er mwyn ei choncro hi!” | |
II S | WelBeibl | 10:4 | Felly dyma Chanŵn yn dal gweision Dafydd a siafio hanner barf pob un, a thorri eu dillad yn eu canol, fel bod eu tinau yn y golwg. Yna eu gyrru nhw adre. | |
II S | WelBeibl | 10:5 | Pan glywodd Dafydd am hyn, anfonodd ddynion i'w cyfarfod. Roedd arnyn nhw gywilydd garw. Awgrymodd y dylen nhw aros yn Jericho nes bod barf pob un wedi tyfu eto. | |
II S | WelBeibl | 10:6 | Dyma bobl Ammon yn dod i sylweddoli fod beth wnaethon nhw wedi ypsetio Dafydd. Felly dyma nhw'n llogi dau ddeg mil o filwyr traed gan y Syriaid yn Beth-rechob a Soba, mil o filwyr gan frenin Maacha, a deuddeg mil o Tob. | |
II S | WelBeibl | 10:7 | Pan glywodd Dafydd hyn, dyma fe'n anfon Joab allan gyda milwyr gorau'r fyddin gyfan. | |
II S | WelBeibl | 10:8 | Yna dyma'r Ammoniaid yn dod allan a threfnu eu byddin yn rhengoedd o flaen giatiau'r ddinas. Ond roedd byddin y Syriaid o Soba a Rechob, a milwyr Tob a Maacha yn paratoi i ymladd ar y tir agored. | |
II S | WelBeibl | 10:9 | Roedd Joab yn gweld y byddai'n rhaid iddo ymladd o'r tu blaen a'r tu ôl. Felly dyma fe'n dewis rhai o filwyr gorau byddin Israel i wynebu'r Syriaid. | |
II S | WelBeibl | 10:10 | A dyma fe'n cael ei frawd, Abishai, i arwain gweddill y fyddin yn erbyn yr Ammoniaid. | |
II S | WelBeibl | 10:11 | “Os bydd y Syriaid yn gryfach na ni,” meddai, “tyrd ti i'n helpu ni. Ac os bydd yr Ammoniaid yn gryfach na chi, gwna i ddod i'ch helpu chi. | |
II S | WelBeibl | 10:12 | Gad i ni fod yn ddewr! Er mwyn ein pobl, ac er mwyn trefi ein Duw. Bydd yr ARGLWYDD yn gwneud beth mae e'n wybod sydd orau.” | |
II S | WelBeibl | 10:13 | Felly dyma Joab a'i filwyr yn mynd allan i ymladd yn erbyn y Syriaid, a dyma'r Syriaid yn ffoi oddi wrthyn nhw. | |
II S | WelBeibl | 10:14 | Pan welodd yr Ammoniaid fod y Syriaid yn ffoi, dyma nhw hefyd yn ffoi o flaen Abishai a dianc i mewn i'r ddinas. A dyma Joab yn stopio rhyfela yn erbyn yr Ammoniaid, a mynd yn ôl i Jerwsalem. | |
II S | WelBeibl | 10:15 | Roedd y Syriaid yn gweld eu bod wedi colli'r dydd yn erbyn Israel, felly dyma nhw'n casglu at ei gilydd unwaith eto. | |
II S | WelBeibl | 10:16 | Dyma Hadadeser yn anfon am y Syriaid oedd yn byw yr ochr draw i afon Ewffrates, i ddod allan atyn nhw i Chelam. Shofach oedd enw'r cadfridog oedd yn arwain byddin Hadadeser. | |
II S | WelBeibl | 10:17 | Pan glywodd Dafydd am hyn, dyma fe'n galw byddin Israel gyfan at ei gilydd. A dyma nhw'n croesi afon Iorddonen a dod i Chelam. Roedd y Syriaid wrthi'n trefnu'u hunain yn rhengoedd i wynebu byddin Dafydd, a dyma nhw'n dechrau ymladd. | |
II S | WelBeibl | 10:18 | Ond dyma fyddin y Syriaid yn ffoi eto o flaen yr Israeliaid. Roedd byddin Dafydd wedi lladd saith gant o filwyr cerbyd y Syriaid, a phedwar deg mil o filwyr traed. Cafodd Shofach, cadfridog byddin y Syriaid, ei ladd yn y frwydr hefyd. | |