NlCanisius1939 - Song of Solomon - 2

2:1  Maar ik ben een crocus van Sjaron, Een lelie der dalen!

2:2  Als een lelie tussen de doornen, Is mijn liefste onder de meisjes.

2:3  Als een appelboom tussen de bomen in het woud, Is mijn beminde onder de jongemannen; Ik smacht er naar, in zijn schaduw te zitten, Zijn vrucht is zoet voor mijn mond.

2:4  Brengt mij naar het huis van de wijn, Ontplooit over mij de standaard der liefde;

2:5  Verkwikt mij met druivenkoeken, Versterkt mij met appels. Want ik ben krank, Ben krank van liefde!

2:6  Zijn linker moet rusten onder mijn hoofd, Zijn rechter houde mij omstrengeld!

2:7  Ik bezweer u, Jerusalems dochters, Bij de gazellen en de hinden in het veld: Wekt en lokt de liefde niet, Voordat het haar lust! ….

2:8  Maar hoor, mijn beminde! Zie, hij komt! Hij springt over de bergen, Hij huppelt over de heuvels.

2:9  Mijn beminde gelijkt een gazel, Of het jong van een hert. Zie, daar staat hij reeds Achter onze muur. Hij staart door het venster, En blikt door de tralies;

2:10  Mijn beminde heft aan, En spreekt tot mij! Sta op, mijn geliefde, Mijn schone, kom mede!

2:11  Want zie, de winter is voorbij, De regen is voorgoed verdwenen.

2:12  De bloemen prijken op het land, Men hoort de duiven al kirren;

2:13  De vijg kleurt reeds zijn jonge vrucht, De wingerds bloeien en geuren. Sta op, mijn geliefde, Mijn schone, kom mede;

2:14  Mijn duifje in de spleten der rotsen, In de holen der klippen! Laat mij zien uw gelaat, Laat mij horen uw stem; Want uw stem is zo zoet, Uw gelaat is zo lief.

2:15  Vangt ons de jakhalzen De kleine vossen, Die de tuinen vernielen, Ofschoon onze wijngaard al bloeit.

2:16  Want mijn beminde is mijn, en ik van hem: Hij is het, die in de leliën weidt,

2:17  Totdat de dag is afgekoeld En de schaduwen vlieden! Blijf hier, mijn beminde, En doe zoals de gazel Of het jong van het hert Op de balsembergen!