Bela - Hebrews - 5

5:1  Бо кожны першасьвятар зь людзей выбіраны, людзям жа і пастаўляецца на служэньне Богу, каб прыносіць дары і ахвяры за грахі,

5:2  каб мог паблажаць неабазнаным і заблуканым; бо і сам абложаны немаччу,

5:3  і таму ён павінен як за людзей, так і за сябе прыносіць ахвяры за грахі.

5:4  І ніхто сам сабою ня прымае гэтага гонару, а толькі пакліканы Богам, як і Аарон.

5:5  Так і Хрыстос ня Сам Сабе прысвоіў славу быць першасьвятаром, а Той, Хто сказаў Яму: "Ты Сын Мой, Я сёньня нарадзіў Цябе";

5:6  як і ў іншым месцы кажа: "Ты сьвятар навек па чыне Мелхісэдэка".

5:7  Ён, у дні плоці Сваёй, зь вялікім галашэньнем і са сьлязьмі прынёс малітвы і маленьні Таму, Хто меў моц уратаваць Яго ад сьмерці, і пачуты быў за Сваю богабаязнасьць;

5:8  хоць Ён і Сын, аднак празь цярпеньні навучыўся паслушэнству;

5:9  і, удасканаліўшыся, спрычыніўся да вечнага збавеньня ўсіх паслухмяных Яму,

5:10  і быў названы ад Бога Першасьятаром па чыне Мелхісэдэка.

5:11  Пра гэта сьлед было б нам гаварыць многа; але цяжка патлумачыць, бо вы зрабіліся няздольныя слухаць.

5:12  Бо, мяркуючы па часе, вам належала быць настаўнікамі; але вас зноў трэба вучыць першаасновам слова Божага, і вам патрэбнае малако, а ня цьвёрдая ежа.

5:13  Кожны, кормлены малаком, неабазнаны ў слове праўды, бо ён дзіця;

5:14  а цьвёрдая ежа ўласьцівая дасканалым, у якіх пачуцьці навыкам прывучаны адрозьніваць дабро і зло.