ABPGRK - I Corinthians - 2

2:1  καγώ ελθών προς υμάς αδελφοί ήλθον ου καθ΄ υπεροχήν λόγου η σοφίας καταγγέλλων υμίν το μαρτύριον του θεού

2:2  ου γαρ έκρινα του ειδέναι τι εν υμίν ει μη Ιησούν χριστόν και τούτον εσταυρωμένον

2:3  και εγώ εν ασθενεία και εν φόβω και εν τρόμω πολλώ εγενόμην προς υμάς

2:4  και ο λόγος μου και το κήρυγμά μου ουκ εν πειθοίς ανθρωπίνης σοφίας λόγοις αλλ΄ εν αποδείξει πνεύματος και δυνάμεως

2:5  ίνα η πίστις υμων μη η εν σοφία ανθρώπων αλλ΄ εν δυνάμει θεού

2:6  σοφίαν δε λαλούμεν εν τοις τελείοις σοφίαν δε ου του αιώνος τούτου ουδέ των αρχόντων του αιώνος τούτου των καταργουμένων

2:7  αλλά λαλούμεν σοφίαν θεού εν μυστηρίω την αποκεκρυμμένην ην προώρισεν ο θεός προ των αιώνων εις δόξαν ημών

2:8  ην ουδείς των αρχόντων του αιώνος τούτου έγνωκεν ει γαρ έγνωσαν ουκ αν τον κύριον της δόξης εσταύρωσαν

2:9  αλλ΄ καθώς γέγραπται α οφθαλμός ουκ είδε και ους ουκ ήκουσε και επί καρδίαν ανθρώπου ουκ ανέβη α ητοίμασεν ο θεός τοις αγαπώσιν αυτόν

2:10  ημίν δε ο θεός απεκάλυψε διά του πνεύματος αυτού το γαρ πνεύμα πάντα ερευνά και τα βάθη του θεού

2:11  τις γαρ οίδεν ανθρώπων τα του ανθρώπου ει μη το πνεύμα του ανθρώπου το εν αυτώ ούτως και τα του θεού ουδείς οίδεν ει μη το πνεύμα του θεού

2:12  ημείς δε ου το πνεύμα του κόσμου ελάβομεν αλλά το πνεύμα το εκ του θεού ίνα ειδώμεν τα υπό του θεού χαρισθέντα ημίν

2:13  α και λαλούμεν ουκ εν διδακτοίς ανθρωπίνης σοφίας λόγοις αλλ΄ εν διδακτοίς πνεύματος αγίου πνευματικοίς πνευματικά συγκρίνοντες

2:14  ψυχικός δε άνθρωπος ου δέχεται τα του πνεύματος του θεού μωρία γαρ αυτώ εστι και ου δύναται γνώναι ότι πνευματικώς ανακρίνεται

2:15  ο δε πνευματικός ανακρίνει μεν πάντα αυτός δε υπ΄ ουδενός ανακρίνεται

2:16  τις γαρ έγνω νουν κυρίου ος συμβιβάσει αυτόν ημείς δε νουν χριστού έχομεν