ABPGRK - I Corinthians - 7

7:1  περί δε ων εγράψατέ μοι καλόν ανθρώπω γυναικός μη άπτεσθαι

7:2  διά δε τας πορνείας έκαστος την εαυτού γυναίκα εχέτω και εκάστη τον ίδιον άνδρα εχέτω

7:3  τη γυναικί ο ανήρ την οφειλομένην εύνοιαν αποδιδότω ομοίως δε και η γυνή τω ανδρί

7:4  η γυνή του ιδίου σώματος ουκ εξουσιάζει αλλ΄ ο ανήρ ομοίως δε και ο ανήρ του ιδίου σώματος ουκ εξουσιάζει αλλ΄ η γυνή

7:5  μη αποστερείτε αλλήλους ει μη τι αν εκ συμφώνου προς καιρόν ίνα σχολάζητε τη νηστεία και τη προσευχή και πάλιν επί το αυτό συνέρχησθε ίνα μη πειράζη υμάς ο σατανάς διά την ακρασίαν υμών

7:6  τούτο δε λέγω κατά συγγνώμην ου κατ΄ επιταγήν

7:7  θέλω γαρ πάντας ανθρώπους είναι ως και εμαυτόν αλλ΄ έκαστος ίδιον χάρισμα έχει εκ θεού ος μεν ούτως ος δε ούτως

7:8  λέγω δε τοις αγάμοις και ταις χήραις καλόν αυτοίς εστιν εάν μείνωσιν ως καγώ

7:9  ει δε ουκ εγκρατεύονται γαμησάτωσαν κρείσσον γαρ εστι γαμήσαι η πυρούσθαι

7:10  τοις δε γεγαμηκόσι παραγγέλλω ουκ εγώ αλλ΄ ο κύριος γυναίκα από ανδρός μη χωρισθήναι

7:11  εάν δε και χωρισθή μενέτω άγαμος η τω ανδρί καταλλαγήτω και άνδρα γυναίκα μη αφιέναι

7:12  τοις δε λοιποίς εγώ λέγω ουχ ο κύριος ει τις αδελφός γυναίκα έχει άπιστον και αυτή συνευδοκεί οικείν μετ΄ αυτού μη αφιέτω αυτήν

7:13  και γυνή ήτις έχει άνδρα άπιστον και αυτός συνευδοκεί οικείν μετ΄ αυτής μη αφιέτω αυτόν

7:14  ηγίασται γαρ ο ανήρ ο άπιστος εν τη γυναικί και ηγίασται η γυνή η άπιστος εν τω ανδρί επεί άρα τα τέκνα υμών ακάθαρτά εστι νυν δε άγιά εστιν

7:15  ει δε ο άπιστος χωρίζεται χωριζέσθω ου δεδούλωται ο αδελφός η η αδελφή εν τοις τοιούτοις εν δε ειρήνη κέκληκεν ημάς ο θεός

7:16  τι γαρ οίδας γύναι ει τον άνδρα σώσεις η τι οίδας άνερ ει την γυναίκα σώσεις

7:17  ει μη εκάστω ως εμέρισεν ο θεός έκαστον ως κέκληκεν ο κύριος ούτω περιπατείτω και ούτως εν ταις εκκλησίαις πάσαις διατάσσομαι

7:18  περιτετμημένος τις εκλήθη μη επισπάσθω εν ακροβυστία τις εκλήθη μη περιτεμνέσθω

7:19  η περιτομή ουδέν εστι και η ακροβυστία ουδέν εστιν αλλά τήρησις εντολών θεού

7:20  έκαστος εν τη κλήσει η εκλήθη εν ταύτη μενέτω

7:21  δούλος εκλήθης μη σοι μελέτω αλλ΄ ει και δύνασαι ελεύθερος γενέσθαι μάλλον χρήσαι

7:22  ο γαρ εν κυρίω κληθείς δούλος απελεύθερος κυρίου εστίν ομοίως και ο ελεύθερος κληθείς δούλός εστι χριστού

7:23  τιμής ηγοράσθητε μη γίνεσθε δούλοι ανθρώπων

7:24  έκαστος εν ω εκλήθη αδελφοί εν τούτω μενέτω παρά θεώ

7:25  περί δε των παρθένων επιταγήν κυρίου ουκ έχω γνώμην δε δίδωμι ως ηλεημένος υπό κυρίου πιστός είναι

7:26  νομίζω ούν τούτο καλόν υπάρχειν διά την ενεστώσαν ανάγκην ότι καλόν ανθρώπω το ούτως είναι

7:27  δέδεσαι γυναικί μη ζήτει λύσιν λέλυσαι από γυναικός μη ζήτει γυναίκα

7:28  εάν δε και γήμης ουχ ήμαρτες και εάν γήμη η παρθένος ουχ ήμαρτε θλίψιν δε τη σαρκί έξουσιν οι τοιούτοι εγώ δε υμών φείδομαι

7:29  τούτο δε φημι αδελφοί ο καιρός συνεσταλμένος το λοιπόν εστιν ίνα και οι έχοντες γυναίκας ως μη έχοντες ώσι

7:30  και οι κλαίοντες ως μη κλαίοντες και οι χαίροντες ως μη χαίροντες και οι αγοράζοντες ως μη κατέχοντες

7:31  και οι χρώμενοι τω κόσμω τούτω ως μη καταχρώμενοι παράγει γαρ το σχήμα του κόσμου τούτου

7:32  θέλω δε υμάς αμερίμνους είναι ο άγαμος μεριμνά τα του κυρίου πως αρέσει τω κυρίω

7:33  ο δε γαμήσας μεριμνά τα του κόσμου πως αρέσει τη γυναικί

7:34  μεμέρισται και η γυνή και η παρθένος η άγαμος μερίμνα τα του κυρίου ίνα η αγία και σώματι και πνεύματι η δε γαμήσασα μεριμνά τα του κόσμου πως αρέσει τω ανδρί

7:35  τούτο δε προς το υμών αυτών συμφέρον λέγω ουχ ίνα βρόχον υμίν επιβάλω αλλά προς το εύσχημον και ευπρόσεδρον τω κυρίω απερισπάστως

7:36  ει δε τις ασχημονείν επί την παρθένον αυτού νομίζει εάν η υπέρακμος και ούτως οφείλει γίνεσθαι ο θέλει ποιείτω ουχ αμαρτάνει γαμείτωσαν

7:37  ος δε έστηκεν εδραίος εν τη καρδία μη έχων ανάγκην εξουσίαν δε έχει περί του ιδίου θελήματος και τούτο κέκρικεν εν τη καρδία αυτού του τηρείν την εαυτού παρθένον καλώς ποιεί

7:38  ώστε και ο εκγαμίζων καλώς ποιεί ο δε μη εκγαμίζων κρείσσον ποιεί

7:39  γυνή δέδεται νόμω εφ όσον χρόνον ζη ο ανήρ αυτής εάν δε κοιμηθή ο ανήρ αυτής ελευθέρα εστίν ω θέλει γαμηθήναι μόνον εν κυρίω

7:40  μακαριωτέρα δε εστιν εάν ούτω μείνη κατά την εμήν γνώμην δοκώ δε καγώ πνεύμα θεού έχειν