ECCLESIASTES
Chapter 4
| Eccl | ABPGRK | 4:1 | και επέστρεψα εγώ και είδον συμπάσας τας συκοφαντίας τας γενομένας υπό τον ήλιον και ιδού δάκρυον των συκοφαντουμένων και ουκ έστιν αυτοίς ο παρακαλών και από χειρός συκοφαντούντων αυτοίς ισχύς και ουκ έστιν αυτοις παρακαλών | |
| Eccl | ABPGRK | 4:2 | και επήνεσα εγώ σύμπαντας τους τεθνηκότας τους ήδη αποθανόντας υπέρ τους ζώντας όσοι αυτοί ζώσιν έως του νυν | |
| Eccl | ABPGRK | 4:3 | και αγαθός υπέρ τους δύο τούτους όστις ούπω εγένετο ος ουκ είδε σύμπαν το ποίημα το πονηρόν το πεποιημένον υπό τον ήλιον | |
| Eccl | ABPGRK | 4:4 | και είδον εγώ σύμπαντα τον μόχθον και σύμπασαν ανδρίαν του ποιήματος ότι αυτό ζήλος ανδρός από του εταίρου αυτού και γε τούτο ματαιότης και προαίρεσις πνεύματος | |
| Eccl | ABPGRK | 4:6 | αγαθόν πλήρωμα δρακός αναπαύσεως υπέρ πληρώματα δύο δρακών μόχθου και προαιρέσεως πνεύματος | |
| Eccl | ABPGRK | 4:8 | έστιν εις και ουκ έστι δεύτερος και γε υιός και γε αδελφός ουκ έστιν αυτώ και ουκ έστι περασμός τω παντί μόχθω αυτού και γε οφθαλμός αυτού ουκ εμπίμπλαται πλούτου και τίνι εγώ μοχθώ και στερίσκω την ψυχήν μου από αγαθωσύνης και γε τούτο ματαιότης και περισπασμός πονηρός εστιν | |
| Eccl | ABPGRK | 4:10 | ότι εάν πέσωσιν ο εις εγερεί τον μέτοχον αυτού και ουαί αυτώ τω ενί όταν πέση και μη η δεύτερος του εγείραι αυτόν | |
| Eccl | ABPGRK | 4:12 | και εάν επικραταιωθή ο εις οι δύο στήσονται κατέναντι αυτού και το σπαρτίον το έντριτον ου ταχέως απορραγήσεται | |
| Eccl | ABPGRK | 4:13 | αγαθός παις πένης και σοφός υπέρ βασιλέα πρεσβύτερον και άφρονα ος ουκ έγνω του προσέχειν έτι | |
| Eccl | ABPGRK | 4:14 | ότι εξ οίκου των δεσμίων εξελεύσεται του βασιλεύσαι ότι και γε εν βασιλεία αυτού εγενήθη πένης | |
| Eccl | ABPGRK | 4:15 | είδον σύμπαντας τους ζώντας τους περιπατούντας υπό τον ήλιον μετά του νεανίσκου του δευτέρου ος στήσεται αντ΄ αυτού | |