PolGdanska - Habakkuk - 3

3:1  Modlitwa Abakuka proroka według rozmaitych pieśni złożona.

3:2  O Panie! usłyszawszy wyrok twój ulękłem się. O Panie! zachowaj sprawę twoję w pośrodku lat, i objaw ją w pośrodku lat; w gniewie wspomnij na miłosierdzie.

3:3  Gdy Bóg szedł od południa, a Święty z góry Faran, Sela! okryła niebiosa sława jego, a chwały jego ziemia pełna była.

3:4  Jasność jego była jako światłość, rogi były na bokach jego, a tam była skryta siła jego.

3:5  Przed obliczem jego szedł mór, a węgle pałające szły przed nogami jego.

3:6  Stanął i rozmierzył ziemię, wejrzał i rozproszył narody, skruszone są góry wieczne, i skłoniły się pagórki dawne: drogi jego są wieczne.

3:7  Widziałem namioty Chusan próżności poddane, a opony ziemi Madyjańskiej drżały.

3:8  Izali się na rzeki, o Panie! izali się na rzeki rozpalił gniew twój? Izali na morze rozgniewanie twoje, gdyś jechał na koniach twoich, i na wozach twoich zbawiennych?

3:9  Jawnie odkryty jest łuk twój dla przysięgi pokoleniom wyrzeczonej, Sela!

3:10  Rozdzieliłeś rzeki ziemi: widziały cię góry i zadrżały, powódź wód przeminęła; przepaść wydała głos swój, głębokość ręce swoje podniosła.

3:11  Słońce i miesiąc zastanowił się w mieszkaniu swojem, przy jegoż świetle latały strzały twe, i przy blasku lśniącej się włóczni twojej.

3:12  W zagniewaniu podeptałeś ziemię, w zapalczywości młóciłeś pogan;

3:13  Wyszedłeś na wybawienie ludu swego, na wybawienie z pomazańcem twoim; przebiłeś głowę z domu niezbożnika, odkrywszy grunt aż do szyi, Sela!

3:14  Potłukłeś kijmi jego głowę wsi jego, gdy się burzyli jako wicher, aby mię rozproszyli; weselili się, jakoby pożreć mieli ubogiego w skrytości.

3:15  Jechałeś przez morze na koniach twoich, przez gromadę wód wielkich.

3:16  Gdym to słyszał, zatrząsnął się brzuch mój! na ten głos drżały wargi moje, zgniłość weszła w kości moje, i wszystekem się trząsł, słysząc, że mam odpocząć w dzień utrapienia, gdy przyciągnie na ten lud nieprzyjaciel, aby go przez wojnę wygładził.

3:17  Choćby figowe drzewo nie zakwitnęło i nie było urodzaju na winnicach, choćby i owoc oliwy pochybił, i role nie przyniosłyby pożytku, i z owczarniby owce wybite były, a nie byłoby bydła w oborach;

3:18  Wszakże się ja w Panu weselić będę, rozraduję się w Bogu zbawienia mego.

3:19  Panujący Pan jest siłą moją, który czyni nogi moje, jako nogi łani, i po miejscach wysokich poprowadzi mię. Przedniejszemu nad śpiewakami na muzycznem naczyniu mojem.