PolUGdanska - II Corinthians - 6

6:1  Jako jego współpracownicy napominamy was, abyście nie przyjmowali łaski Bożej na próżno.

6:2  (Mówi bowiem Bóg: W czasie pomyślnym wysłuchałem cię, a w dniu zbawienia przyszedłem ci z pomocą. Oto teraz czas pomyślny, oto teraz dzień zbawienia.)

6:3  Nie dając nikomu żadnego powodu do zgorszenia, aby nasza posługa nie była zhańbiona;

6:4  Ale we wszystkim okazujemy się sługami Boga, w wielkiej cierpliwości, w uciskach, w niedostatkach, w utrapieniach;

6:5  W chłostach, w więzieniach, podczas rozruchów, w trudach, w nocnych czuwaniach, w postach;

6:6  Przez czystość i poznanie, przez wytrwałość i życzliwość, przez Ducha Świętego i nieobłudną miłość;

6:7  Przez słowo prawdy i moc Boga, przez oręż sprawiedliwości na prawo i na lewo;

6:8  Przez chwałę i pohańbienie, przez złą i dobrą sławę; jakby zwodziciele, a jednak prawdomówni;

6:9  Jakby nieznani, jednak dobrze znani, jakby umierający, a oto żyjemy, jakby karani, ale nie zabici;

6:10  Jakby smutni, jednak zawsze radośni, jakby ubodzy, jednak wielu ubogacający, jakby nic nie mający, jednak wszystko posiadający.

6:11  Nasze usta otworzyły się przed wami, Koryntianie, nasze serce się rozszerzyło.

6:12  Nie jest wam ciasno w nas, lecz w waszym wnętrzu jest ciasno;

6:13  Odwzajemniając się więc nam – jak do moich dzieci mówię – rozszerzcie się i wy.

6:14  Nie wprzęgajcie się w nierówne jarzmo z niewierzącymi. Cóż bowiem wspólnego ma sprawiedliwość z niesprawiedliwością? Albo jaka jest wspólnota między światłem a ciemnością?

6:15  Albo jaka zgoda Chrystusa z Belialem, albo co za dział wierzącego z niewierzącym?

6:16  A co za porozumienie między świątynią Boga a bożkami? Wy bowiem jesteście świątynią Boga żywego, tak jak mówi Bóg: Będę w nich mieszkał i będę się przechadzał w nich, i będę ich Bogiem, a oni będą moim ludem.

6:17  Dlatego wyjdźcie spośród nich i odłączcie się, mówi Pan, i nieczystego nie dotykajcie, a ja was przyjmę.

6:18  I będę wam Ojcem, a wy będziecie mi synami i córkami – mówi Pan Wszechmogący.