Site uses cookies to provide basic functionality.

OK
PSALMS
Prev Up Next Toggle notes
Chapter 137
Psal Dari 137:1  در کنار نهرهای بابل نشستیم و در آنجا گریه کردیم، چون سهیون را به یاد آوردیم.
Psal Dari 137:2  چنگ و رباب خود را بر شاخه های درختان بید آویختیم.
Psal Dari 137:3  زیرا کسانی که ما را به اسارت برده بودند، در آنجا از ما سرود خواستند و آنانی که ما را تاراج کرده بودند، شادمانی خواستند. زیرا می گفتند: «یکی از سرودهای سهیون را برای ما بخوانید.»
Psal Dari 137:4  چگونه سرود خداوند را در زمین بیگانه بخوانیم؟
Psal Dari 137:5  اگر ترا ای اورشلیم فراموش کنم، آنگاه دست راست من از کار بیفتد.
Psal Dari 137:6  اگر ترا ای اورشلیم به یاد نیاورم و اگر تو را بر تمام خوشی ها ترجیح ندهم، آنگاه زبانم به کامم بچسپد.
Psal Dari 137:7  ای خداوند، گفتار ادومیان را در روز مصیبت اورشلیم بیاد آور که گفتند: «منهدم سازید، تا بنیادش منهدم سازید!»
Psal Dari 137:8  ای بابل که تو ویران خواهی شد، خوشا به حال کسی که به تو جزا دهد چنانکه تو به ما جزا دادی!
Psal Dari 137:9  خوشا به حال کسی که اطفال تو را بگیرد و ایشان را به صخره ها بزند.