Dari - Psalms - 50

50:1  خدا، خداوند خدا سخن می گوید و همۀ مردم روی زمین را، از شرق تا غرب، فرا می خواند.

50:2  خدا در جلال خود از سهیون که کمال زیبایی است ظاهر شده است.

50:3  خدای ما می آید و سکوت نخواهد نمود. آتش سوزنده پیش روی او و طوفانِ شدید گرداگرد او می باشد.

50:4  او آسمان ها را از بالا و زمین را فرا می خواند تا قوم برگزیدۀ خود را داوری کند.

50:5  او می فرماید: «مقدسانِ مرا جمع کنید، که عهد را با من به قربانی بسته اند.»

50:6  آسمان ها از انصاف او خبر می دهند، زیرا خدا خود داور است.

50:7  «ای قوم برگزیدۀ من بشنو! و ای اسرائیل تا برایت شهادت دهم که خدا، خدای تو من هستم.

50:8  در مورد قربانی هایت تو را سرزنش نمی کنم و قربانی های سوختنی تو همواره در نظر من است.

50:9  گاوی از خانۀ تو نمی گیرم و نه بزی از آغل تو،

50:10  زیرا که تمامی حیوانات جنگل و رمه هائی که بر هزاران کوه می باشند، به من تعلق دارند.

50:11  همه پرندگان کوهها را می شناسم و جانوران صحرا متعلق به من هستند.

50:12  اگر گرسنه هم می بودم به تو نمی گفتم، زیرا که جهان و هرچه که در آن است متعلق به من است.

50:13  مگر من گوشت گاوها را می خورم و یا خون بزها را می نوشم؟

50:14  قربانی واقعی تو، شکر و سپاس به خداست. به وعده های که به قادر مطلق داده ای وفا کن.

50:15  در روز تنگی مرا بخوان تا ترا نجات دهم و تو مرا ستایش کنی.»

50:16  اما خدا به شریر می فرماید: «ترا چه کار است که فرایض مرا بیان کنی و عهد مرا به زبان خود بیاوری؟

50:17  چونکه تو از تأدیب نفرت داشته ای و کلام مرا پشت سر خود انداخته ای.

50:18  وقتی دزد را می بینی با او همراهی می کنی و با زناکاران همنشین هستی.

50:19  دهان خود را به شرارت باز می کنی و زبان تو حیله را اختراع می کند.

50:20  آماده هستی تا به ضد برادر خود سخن گویی و دربارۀ پسر مادر خویش غیبت کنی.

50:21  این را کردی و من چیزی نگفتم. پس گمان کردی که من هم مثل تو هستم. لیکن ترا سرزنش می کنم و این را به ترتیب پیش نظر تو می نهم.

50:22  ای کسانی که خدا را فراموش کرده اید، در این تفکر کنید! مبادا شما را بدرم و نجات دهنده ای نباشد.

50:23  هر که قربانی سپاسگزاری را بگذراند مرا احترام می نماید، و آنکه طریق خود را راست سازد، نجات را از طرف خدا می بیند.»