Dari - Psalms - 102

102:1  ای خداوند، دعایم را بشنو و فریاد من نزد تو برسد.

102:2  در روز سختی از من رو مگردان. به من توجه فرما و هرگاه دعا می کنم مرا به زودی اجابت فرما.

102:3  روزهای عمرم مانند دود برباد رفته و استخوانهایم مثل هیزم در حال سوختن است.

102:4  دل من مثل گیاهی است که کوبیده و خشک شده باشد. خوردن غذای خود را فراموش کرده ام.

102:5  به سبب آواز نالۀ من، جزء پوست و استخوان چیزی در بدنم باقی نمانده است.

102:6  مثل مرغ سقای صحرا شده و مانند بوم خرابه ها گردیده ام.

102:7  خواب به چشمانم راه ندارد و چون پرنده ای تنها بر پشت بام هستم.

102:8  دشمنانم هر روز مرا سرزنش می کنند و مسخره کنندگانم مرا لعنت می نمایند.

102:9  به سبب خشم و غضب تو خاکستر را مثل نان می خورم و اشکهایم با آبی که می نوشم آمیخته اند،

102:10  زیرا که مرا برداشتی و بر زمین زدی.

102:11  روزهایم مانند سایه های عصر رو بزوال است و من مثل گیاه پژمرده می شوم.

102:12  لیکن تو ای خداوند، تا به ابد پادشاه هستی! و شهرت نام تو در تمام نسل ها باقی خواهد ماند.

102:13  تو برخاسته، بر سهیون رحم می کنی، زیرا وقت آن است که بر او شفقت نمائی و زمان معین رسیده است.

102:14  چون بندگان تو به سنگهای آنجا علاقه و دلبستگی دارند و بر خاک آن شفقت می نمایند.

102:15  قوم ها از نام خداوند خواهند ترسید و پادشاهان روی زمین از عظمت و جلال او.

102:16  زیرا خداوند سهیون را بنا می کند و در جلال خود ظاهر می گردد.

102:17  به زاری درماندگان توجه نموده و دعای مسکینان را خوار نخواهد شمرد.

102:18  این برای نسل آینده نوشته می شود تا قومی که آفریده خواهند شد، خداوند را ستایش کنند.

102:19  خداوند از جایگاه ملکوتی خود نگریسته و از آسمان بر زمین نظر افگنده است.

102:20  تا نالۀ اسیران را بشنود و آنانی را که محکوم به مرگ بودند، رهایی بخشد.

102:21  بنابراین نام خداوند در سهیون ذکر خواهد گردید و در اورشلیم او را ستایش خواهند کرد،

102:22  هنگامیکه اقوام و ملتهای جهان یکجا جمع شوند تا خداوند را عبادت نمایند.

102:23  توانائی مرا در نصف راه از من گرفت و روزهای مرا کوتاه گردانید.

102:24  آنگاه گفتم که ای خدای من، نگذار که در جوانی بمیرم. ای که جاویدان و ابدی هستی.

102:25  از قدیم بنیاد زمین را نهادی و آسمان ها عمل دستهای تو است.

102:26  آن ها فانی می شوند، لیکن تو باقی هستی و همگی آن ها همچون لباس، کهنه و فرسوده می شوند. تو آن ها را مثل ردا تبدیل می کنی و مبدل خواهند شد.

102:27  لیکن تو همان هستی و سالهای تو تمام نخواهد گردید.

102:28  فرزندان بندگانت در پناه تو بسر برده و نسل ایشان در حضور تو پایدار خواهند بود.