Dari - Psalms - 69

69:1  خدایا مرا نجات ده! زیرا آبها نزدیک است نَفَسِ مرا بگیرد.

69:2  در لجن زار عمیق فرو رفته ام، جایی که نمی توان ایستاد. در آب های عمیق افتاده ام و سیلاب مرا احاطه کرده است.

69:3  از فریاد خود خسته شده ام. گلویم خشک و چشمانم از انتظار خدای من تار گردیده است.

69:4  آنانی که بی سبب از من نفرت دارند، از موهای سرم زیادتر اند و آنهائی که قصد نابودی مرا دارند، قوی و نیرومند هستند. پس آنچه را که از کسی نگرفته بودم، از من مطالبه می کنند.

69:5  ای خدا، تو حماقت مرا می دانی و گناهانم از تو مخفی نیست.

69:6  ای خداوند، خدای قادر مطلق، منتظرین تو به سبب من خجل نشوند. ای خدای اسرائیل، آنهائی که طالب تو هستند، به خاطر من رسوا نگردند.

69:7  زیرا به خاطر تو متحمل تمسخر مردم شده و رسوایی روی مرا پوشیده است.

69:8  نزد برادرانم مثل یک اجنبی شده ام و خانواده ام مرا به نظر یک بیگانه می بینند.

69:9  غیرت عبادتگاه تو مرا خورده، و ملامت های ملامت کنندگان تو بر من روی آورده است.

69:10  هنگامیکه با روزه و اشک جان خود را فروتن ساختم، آن ها مرا مسخره کردند.

69:11  وقتی برای توبه نمد پوشیدم، نزد ایشان ضرب المثل گردیدم.

69:12  مردم کوچه و بازار بر ضد من حرف می زنند و میگساران دربارۀ من سرود می خوانند.

69:13  اما من ای خداوند، در پیشگاه تو در وقت مناسب دعا می کنم. ای خدا، در کثرت رحمانیت خود و به خاطر حقیقتِ نجات خود دعای مرا مستجاب کن.

69:14  مرا از لجن زار خلاصی ده تا غرق نشوم و از نفرت کنندگانم و از عمق آبها نجات پیدا کنم.

69:15  مگذار که سیل آبها مرا بپوشاند و یا عمق ها مرا ببلعد و گودال نیستی مرا در دهان خود فرو برد.

69:16  ای خداوند مرا مستجاب فرما، زیرا رحمت تو نیکوست و از روی رحمت بی کرانت به من توجه فرما.

69:17  روی خود را از این بنده ات مپوشان، زیرا در سختی قرار دارم. مرا به زودی مستجاب فرما.

69:18  به من نزدیک شده، بهای آزادی ام را بپرداز و مرا از دست دشمنانم نجات ده.

69:19  تو خواری، رسوایی و خجالت مرا دانسته و جمیع دشمنانم را می بینی.

69:20  رسوایی دلم را شکسته است و به شدت بیمار شده ام. خواهان شفقت بودم، ولی دلسوزی نبود و منتظر تسلی دهندگان بودم، اما نیافتم.

69:21  مرا برای خوراک زردآب دادند و چون تشنه بودم مرا سرکه نوشانیدند.

69:22  پس دسترخوان شان و همچنان آسایش آن ها، برای شان دام گردد.

69:23  چشمان شان تار گردند تا نبینند و کمرهای شان را همواره لرزان گردان.

69:24  خشم خود را بر آن ها بریز و در آتش غضب خود ایشان را بسوزان.

69:25  خانه های شان ویران گردد و در خیمه های شان هیچکس ساکن نشود.

69:26  زیرا کسی را که تو زده ای زجر می دهند و دربارۀ دردهای آنانی که تو مجروح شان کرده ای، باهم سخن می گویند.

69:27  پس گناه به گناه ایشان بیفزا و عدالت تو شامل حال شان نگردد.

69:28  از دفتر حیات محو شوند و در شمار راستکاران محسوب نگردند.

69:29  اما من، مسکین و دردمند هستم، پس ای خدا، نجات تو مرا سرافراز سازد.

69:30  آنگاه نام خدا را با سرود ستایش نموده و عظمت او را با شکرگزاری بیان می کنم.

69:31  این است که خداوند را خشنود می سازد، زیادتر از قربانی های گاو و گوساله.

69:32  اشخاص فروتن این را دیده و شادمان می شوند. ای کسانی که جویای خدا هستید، دل شما زنده گردد.

69:33  زیرا خداوند دعای نیازمندان را می شنود و اسیران خود را از یاد نمی برد.

69:34  آسمان و زمین او را سپاس گویند و همچنان بحرها و هر چه که در آن ها حرکت دارند.

69:35  زیرا خدا سهیون را نجات می دهد و شهرهای یهودا را آباد می کند تا قوم برگزیدۀ او در آنجا سکونت نموده و مالک آن گردد.

69:36  فرزندان آن ها وارث آن می گردند و کسانی که نام او را دوست دارند، در آن ساکن خواهند گردید.