Site uses cookies to provide basic functionality.

OK
PSALMS
Prev Up Next Toggle notes
Chapter 137
Psal PolGdans 137:1  Nad rzekami Babilońskiemi, tameśmy siadali i płakali, wspominając na Syon.
Psal PolGdans 137:2  Na wierzbach, które są w nim, zawieszaliśmy harfy nasze.
Psal PolGdans 137:3  A gdy nas tam pytali ci, którzy nas zawiedli w niewolę, o słowa pieśni,( chociażeśmy byli zawiesili pieśni radości,) mówiąc: Śpiewajcie nam pieśń z pieśni Syońskich,
Psal PolGdans 137:4  Odpowiedzieliśmy: Jakoż mamy śpiewać pieśń Pańską w ziemi cudzoziemców?
Psal PolGdans 137:5  Jeźliże cię zapomnę, o Jeruzalemie! niech zapomni sama siebie prawica moja.
Psal PolGdans 137:6  Niech przylgnie język mój do podniebienia mego, jeźlibym na cię nie pomniał, jeźlibym nie przełożył Jeruzalemu nad najwiekszę wesele moje.
Psal PolGdans 137:7  Wspomnij, Panie! na synów Edomskich, i na dzień Jeruzalemski, w który mówili: Poburzcie, poburzcie aż do gruntu w nim.
Psal PolGdans 137:8  O córko Babilońska! i ty będziesz spustoszona. Błogosławiony, któryć odda nagrodę twoję, za to, coś nam złego uczyniła.
Psal PolGdans 137:9  Błogosławiony, który pochwyci i roztrąci dziatki twe o skałę.