PolGdanska - Psalms - 106

106:1  Halleluja. Wysławiajcie Pana; albowiem dobry, albowiem na wieki miłosierdzie jego.

106:2  Któż wysłowi niezmierną moc Pańską, a wypowie wszystkę chwałę jego?

106:3  Błogosławieni, którzy strzegą sądu, a czynią sprawiedliwość na każdy czas.

106:4  Pamiętaj na mię, Panie! dla miłości ku ludowi swemu; nawiedźże mię zbawieniem swojem,

106:5  Abym używał dobrego z wybranymi twoimi, a weselił się w radości narodu twego, i chlubił się wespół z dziedzictwem twojem.

106:6  Zgrzeszyliśmy z ojcami swymi; niesprawiedliwieśmy czynili, i nieprawość popełniali.

106:7  Ojcowie nasi w Egipcie nie zrozumieli cudów twoich, ani pamiętali na wielkość miłosierdzia twego; ale odpornymi byli przy morzu Czerwonem.

106:8  A wszakże ich wyswobodził dla imienia swego, aby oznajmił moc swoję.

106:9  Bo zgromił morze Czerwone, i wyschło, a przewiódł ich przez przepaści, jako przez puszczę.

106:10  A tak zachował ich od ręki tego, który ich miał w nienawiści, a wykupił ich z ręki nieprzyjacielskiej.

106:11  W tem okryły wody tych, którzy ich ciążyli; nie został ani jeden z nich.

106:12  A choć uwierzyli słowom jego, i wysławiali chwałę jego:

106:13  Przecież prędko zapomnieli na sprawy jego, i nie czekali na rady jego.

106:14  Ale zdjęci będąc chciwością na puszczy, kusili Boga na pustyniach.

106:15  I dał im, czego żądali, a wszakże przepuścił suchoty na nich.

106:16  Zatem gdy się wzruszyli zawiścią przeciw Mojżeszowi w obozie, i przeciw Aaronowi, świętemu Pańskiemu:

106:17  Otworzyła się ziemia, i pożarła Datana, i okryła rotę Abironową,

106:18  I zapalił się ogień na zebranie ich; płomień spalił niepobożnych.

106:19  Sprawili i cielca na Horebie, i kłaniali się bałwanowi litemu,

106:20  I odmienili chwałę swą w podobieństwo wołu, jedzącego trawę.

106:21  Zapomnieli na Boga, wybawiciela swego, który czynił wielkie rzeczy w Egipcie;

106:22  Rzeczy dziwne w ziemi Chamowej, rzeczy straszne przy morzu Czerwonem.

106:23  Przetoż rzekł, że ich chciał wytracić, gdyby się był Mojżesz, wybrany jego, nie stawił w onem rozerwaniu przed nim, a nie odwrócił popędliwości jego, aby ich nie tracił.

106:24  Wzgardzili też ziemią pożądaną, nie wierząc słowu jego.

106:25  I szemrząc w namiotach swoich, nie byli posłuszni głosowi Pańskiemu.

106:26  Przetoż podniósł rękę swoję przeciwko nim, aby ich pobił na puszczy;

106:27  A żeby rozrzucił nasienie ich między pogan, i rozproszył ich po ziemiach.

106:28  Sprzęgli się też byli z bałwanem Baalfegorem, a jedli ofiary umarłych.

106:29  A tak draźnili Boga sprawami swemi, że się na nich oborzyła plaga;

106:30  Aż się zastawił Finees, a pomstę uczynił, i rozerwana jest ona plaga;

106:31  Co mu poczytano ku sprawiedliwości od narodu do narodu, aż na wieki.

106:32  Znowu go byli wzruszyli do gniewu u wód Meryba, tak, iż się źle działo i z Mojżeszem dla nich.

106:33  Albowiem rozdraźnili ducha jego, że wyrzekł co niesłuszne usty swemi.

106:34  Nadto nie wytracili onych narodów, o których im był Pan powiedział.

106:35  Ale pomięszawszy się z onemi narodami, nauczyli się spraw ich:

106:36  I służyli bałwanom ich, które im były sidłem.

106:37  Albowiem dyjabłom ofiarowali synów swoich, i córki swoje,

106:38  I wylewali krew niewinną, krew synów swoich, i córek swoich, których ofiarowali bałwanom rytym Chananejskim, tak, że splugawiona była ziemia onem krwi rozlaniem.

106:39  I zmazali się sprawami swemi, a cudzołożyli wynalazkami swemi.

106:40  Przetoż zapaliwszy się Pan w popędliwości przeciw ludowi swemu, obrzydził sobie dziedzictwo swoje,

106:41  I podał ich w ręce poganom; a panowali nad nimi, którzy ich mieli w nienawiści;

106:42  I uciskali ich nieprzyjaciele ich, tak, że poniżeni byli pod ręką ich.

106:43  Częstokroć ich wybawiał; wszakże go oni wzruszali do gniewu radami swemi, zaczem poniżeni byli dla nieprawości swoich.

106:44  A wszakże wejrzał na ucisk ich, i usłyszał wołanie ich.

106:45  Bo sobie wspomniał na przymierze swoje z nimi, a żałował tego według wielkiej litości swojej.

106:46  Tak, że im zjednał miłosierdzie przed oczyma wszystkich, którzy ich byli pojmali.

106:47  Wybawże nas, Panie, Boże nasz! a zgromadź nas z tych pogan, abyśmy wysławiali imię świętobliwości twojej, a chlubili się w chwale twojej.

106:48  Błogosławiony Pan, Bóg Izraelski, od wieków aż na wieki; na co niech rzecze wszystek lud: Amen, Halleluja.