DutSVVA - Psalms - 2

2:1  Waarom woeden de heidenen, en bedenken de volken ijdelheid?

2:2  De koningen der aarde stellen zich op, en de vorsten beraadslagen te zamen tegen den Heere, en tegen Zijn Gezalfde, zeggende:

2:3  Laat ons hun banden verscheuren, en hun touwen van ons werpen.

2:4  Die in den hemel woont, zal lachen; de Heere zal hen bespotten.

2:5  Dan zal Hij tot hen spreken in Zijn toorn, en in Zijn grimmigheid zal Hij hen verschrikken.

2:6  Ik toch heb Mijn Koning gezalfd over Sion, den berg Mijner heiligheid.

2:7  Ik zal van het besluit verhalen: de Heere heeft tot Mij gezegd: Gij zijt Mijn Zoon, heden heb Ik U gegenereerd.

2:8  Eis van Mij, en Ik zal de heidenen geven tot Uw erfdeel, en de einden der aarde tot Uw bezitting.

2:9  Gij zult hen verpletteren met een ijzeren scepter; Gij zult hen in stukken slaan als een pottenbakkersvat.

2:10  Nu dan, gij koningen, handelt verstandiglijk; laat u tuchtigen, gij rechters der aarde!

2:11  Dient den Heere met vreze, en verheugt u met beving.

2:12  Kust den Zoon, opdat Hij niet toorne, en gij op den weg vergaat, wanneer Zijn toorn maar een weinig zou ontbranden. Welgelukzalig zijn allen, die op Hem betrouwen.