PolUGdanska - Exodus - 1

1:1  Oto imiona synów Izraela, którzy przybyli z Jakubem do Egiptu; każdy przybył ze swoją rodziną:

1:2  Ruben, Symeon, Lewi i Juda;

1:3  Issachar, Zebulon i Beniamin;

1:4  Dan, Neftali, Gad i Aszer.

1:5  A wszystkich dusz, które wyszły z bioder Jakuba, było siedemdziesiąt. Józef zaś już był w Egipcie.

1:6  Potem umarli Józef, wszyscy jego bracia i całe to pokolenie.

1:7  A synowie Izraela byli płodni, rozrodzili się, rozmnożyli i bardzo umacniali, a ziemia była ich pełna.

1:8  Wówczas nastał nad Egiptem nowy król, który nie znał Józefa.

1:9  I powiedział do swego ludu: Oto lud synów Izraela stał się liczniejszy i potężniejszy od nas.

1:10  Postąpmy więc z nimi mądrze, by się nie rozmnożyli, bo gdyby przyszła wojna, mogliby przyłączyć się do naszych wrogów i walczyć przeciwko nam, i opuścić ziemię.

1:11  Ustanowiono więc nad nimi nadzorców, aby ich gnębili ciężarami. I lud Izraela zbudował dla faraona miasta na składy: Pitom i Ramzes.

1:12  Ale im bardziej ich gnębili, tym bardziej się rozmnażali i rośli, tak że zatrwożyli się z powodu synów Izraela.

1:13  I Egipcjanie zmuszali synów Izraela do ciężkiej pracy.

1:14  I uprzykrzali im życie uciążliwą pracą przy glinie i przy cegłach, i przy każdej robocie na polu. Do wszelkiej pracy zmuszali ich bez litości.

1:15  I król Egiptu rozkazał hebrajskim położnym, z których jedna miała na imię Szifra, a druga Pua;

1:16  Powiedział: Gdy będziecie przy porodach hebrajskich kobiet i zobaczycie, że urodził się syn, zabijcie go, a jeśli córka, niech zostanie przy życiu.

1:17  Lecz położne bały się Boga i nie robiły tak, jak im rozkazał król Egiptu, ale pozostawiały chłopców przy życiu.

1:18  Wtedy król Egiptu wezwał położne i powiedział do nich: Dlaczego tak postąpiłyście, że pozostawiłyście chłopców przy życiu?

1:19  Położne odpowiedziały faraonowi: Hebrajskie kobiety nie są takie jak egipskie kobiety. Są bowiem żywotne, rodzą wcześniej, zanim przyjdzie do nich położna.

1:20  I Bóg dobrze czynił tym położnym, a lud się mnożył i bardzo się wzmocnił.

1:21  A ponieważ położne bały się Boga, zbudował im domy.

1:22  Wtedy faraon rozkazał całemu swemu ludowi: Każdego syna, który się urodzi, wrzućcie do rzeki, a każdą córkę pozostawcie przy życiu.