FarHezareNoh - Hebrews - 1

1:1  در گذشته، خدا بارها و از راههای گوناگون به‌‌واسطة پیامبران با پدران ما سخن گفت،

1:2  امّا در این زمانهای آخر به‌‌واسطة پسر خود با ما سخن گفته است، پسری که او را وارث همه چیز مقرر داشت و به‌‌واسطة او جهان را آفرید.

1:3  او فروغِ جلالِ خدا و مظهر کامل ذات اوست، و همه چیز را با کلام نیرومند خود نگاه می‌دارد. او پس از پاک کردن گناهان، به‌‌دست راست مقام کبریا در عرش برین بنشست.

1:4  پس به همان اندازه که نامی برتر از فرشتگان به میراث بُرد، از مقامی والاتر از آنها نیز برخوردار شد.

1:5  زیرا خدا تا‌‌کنون به کدام‌یک از فرشتگان گفته است: «تو پسر من هستی؛ امروز، من تو را پدر شده‌ام» ؟ و یا: «من او را پدر خواهم بود، و او مرا پسر خواهد بود» ؟

1:6  بلکه آن هنگام نیز که فرزند ارشد را به جهان می‌آورد، می‌فرماید: «همة فرشتگان خدا او را بپرستند.»

1:7  حال آنکه دربارة فرشتگان می‌گوید: «فرشتگانش را بادها می‌سازد، و خادمانش را شعله‌های آتش.»

1:8  امّا دربارة پسر می‌گوید: «تخت سلطنت تو، ای خدا، تا ابد پایدار خواهد ماند، و عدالت، عصای پادشاهی تو خواهد بود.

1:9  تو درستکاری را دوست داشته و از نادرستی بیزار بوده‌ای؛ پس خدا، خدای تو، تو را با روغن شادمانی مسح کرده، و این‌‌گونه تو را مقامی والاتر از رفقایت بخشیده است.»

1:10  و نیز می‌فرماید: «تو بودی، ای خداوند، که در آغاز بنیاد زمین را نهادی، و آسمان صنعت دست توست.

1:11  آنها از میان خواهند رفت، امّا تو بر جا می‌مانی؛ همة آنها همچون لباس، مندرس خواهند شد.

1:12  آنها را چون ردایی در هم خواهی پیچید، و به‌‌سان جامه‌ای جایگزین خواهند شد. امّا تو همان که بودی، باقی می‌مانی، و سالهای تو را پایانی نخواهد بود.»

1:13  خدا تا کنون به کدام‌یک از فرشتگان گفته است: «به‌‌دست راست من بنشین تا آن هنگام که دشمنانت را کرسی زیر پایت سازم» ؟

1:14  مگر آنها جملگی روحهایی خدمتگزار نیستند که برای خدمت به وارثان آیندة نجات فرستاده می‌شوند؟