FarHezareNoh - Hebrews - 7

7:1  مِلْکیصِدِق، پادشاه سالیم و کاهن خدای متعال بود. او با ابراهیم که از شکست پادشاهان بازمی‌گشت، دیدار کرد و او را برکت داد.

7:2  و ابراهیم به همین شخص از همه چیز ده‌یک داد. نام او نخست به‌‌معنی «پادشاه صداقت» و بعد «پادشاه سالیم»، یعنی «پادشاه صلح» است.

7:3  او به لحاظ اینکه نه پدر یا مادر یا نسب‌نامه‌اش معلوم است، و نه آغازِ ایام یا پایان زندگی‌اش، شبیه پسر خدا بوده، همیشه کاهن باقی می‌ماند.

7:4  بنگرید که او چه شخص بزرگی بود که حتی ابراهیمِ پاتْریارْک از غنایم به او ده‌یک داد!

7:5  حال، بنا بر حکم شریعت، فرزندان لاوی که کاهن می‌شوند، می‌باید از قوم که برادران ایشانند ده‌یک بگیرند، هر‌‌چند آنها نیز از نسل ابراهیم‌اند.

7:6  امّا این شخص که از نسل لاوی نبود، از ابراهیم ده‌یک گرفت و او را که صاحب وعده‌ها بود، برکت داد.

7:7  و بدون شک، شخص کوچکتر است که از بزرگتر برکت می‌یابد.

7:8  در مورد نخست کسانی ده‌یک می‌گیرند که می‌میرند؛ امّا در مورد دوّم، کسی که درباره‌اش شهادت داده شده که زنده است.

7:9  حتی می‌توان گفت که خودِ لاوی هم که دریافت‌کنندة ده‌یک بود، به‌‌واسطة ابراهیم ده‌یک داد.

7:10  زیرا هنگامی که مِلْکیصِدِق با ابراهیم دیدار کرد، لاوی در همان وقت نیز در صُلب جدش وجود داشت.

7:11  اگر دستیابی به کمال، از طریق نظام کهانتِ لاوی میسّر بود – چه قوم قوانینی را در خصوص آن دریافت کرده بودند – پس دیگر چه لزومی داشت کاهنی دیگر، نه از نوع کهانت هارون، بلکه از نوع کهانت مِلْکیصِدِق ظهور کند؟

7:12  زیرا اگر نظام کهانت تغییر کند، ناگزیر شریعت نیز می‌باید تغییر یابد.

7:13  زیرا کسی که این مطالب دربارة او گفته شده، به قبیله‌ای دیگر تعلق دارد که از آن قبیله کسی هرگز خدمت مذبح را نکرده است؛

7:14  چون کاملاً روشن است که خداوند ما از نسل یهودا بود و موسی در مورد آن قبیله چیزی راجع به کهانت نگفت.

7:15  و از این هم روشنتر آنکه هر‌‌گاه کاهنی دیگر همانند مِلْکیصِدِق ظهور کند،

7:16  او نه بر پایة حکم شرعیِ مربوط به نسب خود، بلکه بر پایة نیروی حیاتی فناناپذیر کاهن می‌شود.

7:17  زیرا دربارة او چنین شهادت داده شده که: «تو جاودانه کاهن هستی، از نوع کهانت مِلْکیصِدِق.»

7:18  حکم پیشین منسوخ شد، چون سست و بی‌فایده بود،

7:19  زیرا شریعت هیچ چیز را کامل نکرد. در مقابل، امیدی بهتر ارائه شد که از طریق آن به خدا نزدیک می‌شویم.

7:20  و این بدون سوگند نبود! دیگران بدون هیچ سوگندی کاهن شدند،

7:21  امّا کاهن شدن او با سوگند همراه بود، آنگاه که خدا به وی گفت: «خداوند سوگند خورده است و نظر خود را تغییر نخواهد داد: ‹تو جاودانه کاهن هستی›.»

7:22  به‌‌خاطر این سوگند، عیسی ضامن عهدی بهتر شده است.

7:23  شمار کاهنان پیشین بس زیاد بود، زیرا مرگ مانع از ادامة خدمت آنها می‌شد.

7:24  حال آنکه عیسی چون تا ابد زنده است، کهانت همیشگی دارد.

7:25  پس او قادر است آنان را که از طریق وی نزد خدا می‌آیند، نجات کامل بخشد، زیرا همیشه زنده است تا برایشان شفاعت کند.

7:26  چنین کاهن اعظمی مناسب حال ما است، کاهنی قدوس، بی‌عیب، پاک، جدا از گناهکاران، و فراتر از آسمانها.

7:27  بر‌‌خلاف دیگر کاهنان اعظم، او نیازی ندارد هر روز، نخست برای گناهان خود و سپس برای گناهان قوم، قربانی تقدیم کند. بلکه آنگاه که خود را تقدیم کرد، یک بار برای همیشه برای گناهان ایشان قربانی داد.

7:28  زیرا شریعت، انسانهایی ضعیف را به کهانت اعظم بر‌‌می‌گمارد، امّا سوگندی که پس از شریعت آمد، پسر را بر‌‌گماشت، که جاودانه کامل شده است.