HEBREWS
Chapter 10
| Hebr | FarHezar | 10:1 | شریعت فقط سایة چیزهای نیکوی آینده است، نه صورت واقعی آنها. از همین‌‌رو، هرگز نمی‌تواند با قربانیهایی که سال به سال پیوسته تکرار می‌شوند، آنان را که برای عبادت نزدیک می‌آیند، کامل سازد. | |
| Hebr | FarHezar | 10:2 | وگرنه آیا تقدیم آنها متوقف نمی‌شد؟ زیرا در آن صورت، عبادت‌کنندگان یک بار برای همیشه پاک می‌شدند و از آن پس دیگر برای گناهان خود احساس تقصیر نمی‌کردند. | |
| Hebr | FarHezar | 10:5 | از این‌‌رو، هنگامی که مسیح به جهان آمد، فرمود: «قربانی و هدیه را نخواستی، امّا بدنی برای من مهیا ساختی. | |
| Hebr | FarHezar | 10:7 | آنگاه گفتم: ‹اینک من خود می‌آیم، تا ارادة تو را ای خدا به‌جای آورم؛ در طومار کتاب دربارة من نوشته شده است.› » | |
| Hebr | FarHezar | 10:8 | نخست می‌گوید: «قربانی و هدیه، هدایای سوختنی و قربانیهای گناه را نخواستی و از آنها خشنود نبودی»، هر‌‌چند شریعت خواهان انجامشان بود. | |
| Hebr | FarHezar | 10:9 | سپس می‌فرماید: «اینک من خود می‌آیم تا ارادة تو را به‌جای آورم.» پس اوّلی را باطل می‌کند تا دوّمی را برقرار سازد. | |
| Hebr | FarHezar | 10:10 | به‌‌واسطة همین اراده، یک بار برای همیشه، از طریق قربانی بدن عیسی مسیح مقدّس شده‌ایم. | |
| Hebr | FarHezar | 10:11 | هر کاهن، هر روز به خدمت می‌ایستد و همان قربانیها را که هرگز نمی‌توانند گناهان را از میان بردارند، بارها می‌گذراند. | |
| Hebr | FarHezar | 10:12 | امّا این کاهن، چون برای همیشه یک قربانی به‌‌جهت گناهان تقدیم کرد، به‌‌دست راست خدا بنشست. | |
| Hebr | FarHezar | 10:16 | «خداوند اعلام می‌کند، این است عهدی که پس از آن ایام با ایشان خواهم بست. احکام خود را در دلهای ایشان خواهم نهاد، و بر ذهنهای ایشان خواهم نگاشت.» | |
| Hebr | FarHezar | 10:17 | سپس می‌افزاید: «گناهان و نافرمانیهای ایشان را به‌‌یقین دیگر به یاد نخواهم آورد.» | |
| Hebr | FarHezar | 10:19 | پس ای برادران، از آنجا که به خون عیسی این اطمینان را داریم که به مکان اقدس داخل شویم، | |
| Hebr | FarHezar | 10:22 | بیایید در حالی که دلهایمان از هر احساس تقصیر زدوده و بدنهایمان با آب پاک شسته شده است، با اخلاص قلبی و اطمینان کامل ایمان، به حضور خدا نزدیک شویم. | |
| Hebr | FarHezar | 10:23 | بیایید بی‌تزلزل، امیدی را که به آن معترفیم همچنان استوار نگاه داریم، زیرا وعده‌دهنده امین است. | |
| Hebr | FarHezar | 10:24 | و در فکر آن باشیم که چگونه می‌توانیم یکدیگر را به محبت و انجام اعمال نیکو برانگیزانیم. | |
| Hebr | FarHezar | 10:25 | و از گرد آمدن با یکدیگر دست نکشیم، چنانکه بعضی را عادت شده است، بلکه یکدیگر را بیشتر تشویق کنیم – بخصوص اکنون که شاهد نزدیکتر شدن آن روز هستید. | |
| Hebr | FarHezar | 10:26 | زیرا اگر پس از بهره‌مندی از شناخت حقیقت، عمداً به گناه کردن ادامه دهیم، دیگر هیچ قربانی برای گناهان باقی نمی‌ماند؛ | |
| Hebr | FarHezar | 10:27 | آنچه می‌ماند، انتظار هولناک مجازات و آتشی مهیب است که دشمنان خدا را فرو خواهد بلعید. | |
| Hebr | FarHezar | 10:28 | هر که شریعت موسی را رد می‌کرد، بنا بر گواهی دو یا سه شاهد، بدون ترحم کشته می‌شد. | |
| Hebr | FarHezar | 10:29 | حال به گمان شما چقدر بیشتر کسی که پسر خدا را پایمال کرده و خون عهدی را که بدان تقدیس شده بود، ناپاک شمرده و به روح فیض، بی‌حرمتی روا داشته است، سزاوار مجازاتی بس سخت‌تر خواهد بود؟ | |
| Hebr | FarHezar | 10:30 | زیرا او را می‌شناسیم که فرموده است: «انتقام از آن من است؛ من هستم که سزا خواهم داد،» و نیز: «خداوند قوم خود را مجازات خواهد کرد.» | |
| Hebr | FarHezar | 10:32 | آن روزهای پیشین را به یاد آورید، زمانی را که تازه منوّر شده بودید؛ در آن روزها، با تحمل رنج و زحمت، در مبارزه‌ای عظیم ایستادگی به‌‌خرج دادید. | |
| Hebr | FarHezar | 10:33 | گاهی در برابر چشم همگان مورد اهانت و آزار قرار می‌گرفتید و گاهی دوش‌‌به‌‌دوش کسانی می‌ایستادید که با ایشان چنین رفتار می‌شد. | |
| Hebr | FarHezar | 10:34 | با آنان که در زندان بودند، همدردی می‌کردید و چپاول اموال خود را با شادی می‌پذیرفتید، زیرا می‌دانستید که از داراییهای بهتر که جاودانی است، برخوردارید. | |
| Hebr | FarHezar | 10:36 | چون لازم است پایداری کنید تا آنگاه که ارادة خدا را به‌‌انجام رساندید، وعده را بیابید. | |
| Hebr | FarHezar | 10:38 | امّا پارسایی که از آنِ من است به ایمان زیست خواهد کرد. و اگر پا پس کشد، از او خشنود نخواهم گردید.» | |