Site uses cookies to provide basic functionality.

OK
HEBREWS
1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12 13
Prev Up Next Toggle notes
Chapter 6
Hebr NorSMB 6:1  Difor vil me springa yver barnelærdomen um Kristus og skrida fram til det fullkomne, og ikkje atter leggja grunnvollen med umvending frå daude gjerningar og tru på Gud,
Hebr NorSMB 6:2  med læra um dåp og handpåleggjing og uppstoda av daude og æveleg dom.
Hebr NorSMB 6:3  Og dette vil me gjera, um Gud gjev lov til det.
Hebr NorSMB 6:4  For det er umogelegt at dei som ein gong er upplyste og hev smaka den himmelske gåva og fenge lut i den Heilage Ande
Hebr NorSMB 6:5  og smaka Guds gode ord og krafterne av den komande verdi
Hebr NorSMB 6:6  og so fell frå, atter kann uppnyast til umvending, sidan dei på nytt krossfester Guds son for seg og gjer honom til spott.
Hebr NorSMB 6:7  For den jordi som drikk regnet som ofte fell på henne, og ber gagnleg grøda åt deim som ho vert dyrka for, ho fær velsigning av Gud;
Hebr NorSMB 6:8  men ber ho tornar og tistlar, so er ho udugleg og forbanning nær, og enden med henne er å verta brend.
Hebr NorSMB 6:9  Men um dykk, kjære vener, er me visse på det som betre er, og som høyrer til frelsa, um me og talar soleis.
Hebr NorSMB 6:10  For Gud er ikkje urettferdig, so han skulde gløyma dykkar verk og den kjærleiken som de hev synt for hans namn, med di de hev tent og endå tener dei heilage.
Hebr NorSMB 6:11  Men me ynskjer at kvar ein av dykk må syna den same ihuge for den fulle vissa i voni alt til enden,
Hebr NorSMB 6:12  so de ikkje skal verta seinføre, men fylgja etter deim som ved tru og tolmod erver lovnaderne.
Hebr NorSMB 6:13  For då Gud gav Abraham lovnaden, og han ingen større hadde å sverja ved, so svor han ved seg sjølv
Hebr NorSMB 6:14  og sagde: «Sanneleg, eg vil rikleg velsigna deg og gjera deg storleg mangfaldig.»
Hebr NorSMB 6:15  Og soleis vann han lovnaden, då han hadde venta med tolmod.
Hebr NorSMB 6:16  For menneskje sver ved ein større, og eiden er deim ein ende på all motsegn til stadfesting.
Hebr NorSMB 6:17  Difor lagde Gud ein eid til, då han enn meir vilde syna ervingarne til lovnaden kor ubrigdeleg hans vilje var,
Hebr NorSMB 6:18  so me ved tvo ubrigdelege ting, som Gud umogeleg kunde svika i, skulde hava ei sterk trøyst, me som flydde til å gripa den voni som ventar oss,
Hebr NorSMB 6:19  den me hev som eit anker for sjæli, eit som er trygt og fast og når inn um forhenget,
Hebr NorSMB 6:20  der Jesus gjekk inn som fyregangsmann for oss, med di han vart øvsteprest etter Melkisedeks vis til æveleg tid.