ABPGRK - Isaiah - 66

66:1  ούτως λέγει κύριος ο ουρανός μοι θρόνος και η γη υποπόδιον των ποδών μου ποίον οίκον οικοδομήσετέ μοι και ποίος τόπος της καταπαύσεώς μου

66:2  πάντα γαρ ταύτα εποίησεν η χειρ μου και έστιν εμά πάντα ταύτα λέγει κύριος και επί τίνα επιβλέψω αλλ΄ η επί τον ταπεινόν και ησύχιον και τρέμοντα τους λόγους μου

66:3  ο δε άνομος ο θύων μοι μόσχον ως ο τύπτων άνδρα και ο θυσιάζων ποιμνίου ως ο αποκτείνων κύνα ο δε αναφέρων σεμίδαλιν ως αίμα ύειον ο διδούς λίβανον εις μνημόσυνον ως βλάσφημος και αυτοί εξελέξαντο τας οδούς αυτών και τα βδελύγματα αυτών α η ψυχή αυτών ηθέλησε

66:4  και εγώ εκλέξομαι τα εμπαίγματα αυτών και τας αμαρτίας αυτών ανταποδώσω αυτοίς ότι εκάλεσα αυτούς και ουχ υπήκουσάν μου ελάλησα και ουκ ήκουσαν και εποίησαν το πονηρόν εναντίον μου και α ουκ εβουλόμην εξελέξαντο

66:5  ακούσατε λόγον κυρίου οι τρέμοντες τον λόγον αυτού είπατε αδελφοί υμών τοις μισούσιν υμάς και βδελυσσομένοις ίνα το όνομα κυρίου δοξασθή και οφθή εν τη ευφροσύνη αυτών και εκείνοι αισχυνθήσονται

66:6  φωνή κραυγής εκ πόλεως φωνή εκ ναού φωνή κυρίου ανταποδιδόντος ανταπόδοσιν τοις αντικειμένοις

66:7  πριν την ωδίνουσαν τεκείν πριν ελθείν τον πόνον των ωδίνων εξέφυγε και έτεκεν άρσεν

66:8  τις ήκουσε τοιούτο και τις εώρακεν ούτως ει ώδινε γη εν μία ημέρα η και ετέχθη έθνος εισάπαξ ότι ώδινε και έτεκε Σιών τα παιδία αυτής

66:9  εγώ δε έδωκα την προσδοκίαν ταύτην και ουκ εμνήσθης μου είπε κύριος και ιδού εγώ γεννώσαν και στείραν εποίησα είπεν ο θεός σου

66:10  ευφράνθητι Ιερουσαλήμ και πανηγυρίσατε εν αυτή πάντες οι αγαπώντες αυτήν και οι κατοικούντες αυτήν χάρητε χαρά πάντες όσοι πενθείτε επ΄ αυτή

66:11  ίνα θηλάσητε και εμπλησθήτε από μαστού παρακλήσεως αυτής ίνα εκθηλάσαντες τρυφήσητε από εισόδου δόξης αυτής

66:12  ότι τάδε λέγει κύριος ιδού εγώ εκκλινώ εις αυτούς ως ποταμός ειρήνης και ως χειμάρρους επικλύζων δόξαν εθνών τα παιδία αυτών επ΄ ώμων αρθήσονται και επί γονάτων παρακληθήσονται

66:13  ως ει τινα μήτηρ παρακαλέσει ούτως καγώ παρακαλέσω υμάς και εν Ιερουσαλήμ παρακληθήσεσθε

66:14  και όψεσθε και χαρήσεται η καρδία υμών και τα οστά υμών ως βοτάνη ανατελεί και γνωσθη έσται η χειρ κυρίου τοις φοβουμενοις αυτόν και απειλήσει τοις απειθούσιν

66:15  ιδού γαρ κύριος ως πυρ ήξει και ως καταιγίς τα άρματα αυτού αποδούναι εν θυμώ εκδίκησιν και αποσκορακισμόν εν φλογί πυρός

66:16  εν γαρ τω πυρί κυρίου κριθήσεται πάσα η γη και εν τη ρομφαία αυτού πάσα σαρξ πολλοί τραυματίαι έσονται υπό κυρίου

66:17  οι αγνιζόμενοι και καθαριζόμενοι εις τους κήπους και εν τοις προθύροις έσθοντες κρέας ύειον και τα βδελύγματα και τον μυν επιτοαυτό αναλωθήσονται είπε κύριος

66:18  καγώ τα έργα αυτών και τον λογισμόν αυτών επίσταμαι και εγώ έρχομαι συναγαγείν πάντα τα έθνη και τας γλώσσας και ήξουσι και όψονται την δόξαν μου

66:19  και καταλείψω επ΄ αυτών σημείον και εξαποστελώ εξ αυτών σεσωσμένους εις τα έθνη εις Θαρσείς και Φουδ και Λουδ και Μοσόχ και Θοβέλ και εις την Ελλάδα και εις τας νήσους τας πόρρω οι ουκ ακηκόασί μου το όνομα ούτε εωράκασι την δόξαν μου και αναγγελούσι την δόξαν μου εν τοις έθνεσι

66:20  και άξουσι τους αδελφούς υμών εκ πάντων των εθνών δώρον κυρίω μεθ΄ ίππων και αρμάτων εν λαμπήναις ημιόνων μετά σκιαδίων εις την αγίαν πόλιν Ιερουσαλήμ και είπεν κύριος ως αν ενέγκαισαν οι υιοί Ισραήλ τας θυσίας αυτών εμοί μετά ψαλμών εις τον οίκον κυρίου

66:21  και απ΄ αυτών λήψομαι ιερείς και Λευίτας είπε κύριος

66:22  ον τρόπον γαρ ο ουρανός καινός και η γη καινή α εγώ ποιώ μένει ενώπιόν μου λέγει κύριος ούτω στήσεται το σπέρμα υμών και το όνομα υμών

66:23  και έσται μην εκ μηνός και σάββατον εκ σαββάτου ήξει πάσα σαρξ του προσκυνήσαι ενώπιόν μου εν Ιερουσαλήμ είπε κύριος

66:24  και εξελεύσονται και όψονται τα κώλα των ανθρώπων των παραβεβηκότων εν εμοί ο γαρ σκώληξ αυτών ου τελευτήσει και το πυρ αυτών ου σβεσθήσεται και έσονται εις όρασιν πάση σαρκί