FarTPV - Psalms - 32

32:1  خوشا به حال کسانی‌که گناهانشان آمرزیده و خطاهایشان بخشیده شده است.

32:2  خوشا به حال کسی‌که خداوند او را مجرم نشمارد و کسی‌که در او مکر و حیله‌ای نیست.

32:3  هنگامی‌که گناهان خود را اعتراف نمی‌کردم، تمام روز از ناله و زاری از بین می‌رفتم.

32:4  خداوندا، تو شب و روز مرا تنبیه می‌کردی. قدرت خود را کاملاً از دست داده بودم، همان‌گونه که رطوبت در گرمای تابستان، خشک می‌شود

32:5  سپس گناهان خود را نزد تو اعتراف نمودم و خطاهای خود را پنهان نساختم و گفتم: «من در حضور خداوند به گناهان خود اعتراف می‌کنم.» آنگاه تو گناهان مرا بخشیدی.

32:6  پس هر شخص وفادار باید در وقت سختی و مشکلات به حضور خداوند دعا کند تا اگر سیلاب سختی‌ها طغیان كند به او صدمه‌ای نرساند.

32:7  تو پناهگاه من هستی و مرا از مشکلات نجات می‌دهی، با آواز بلند خواهم سرایید زیرا تو مرا حمایت کرده‌ای.

32:8  خداوند می‌فرماید: «من راهی را که باید بروی به تو خواهم آموخت و تو را هدایت خواهم کرد.

32:9  مانند اسب و قاطر، نادان و بی‌شعور نباشید که با افسار و لگام هدایت می‌شوند و مطیع می‌گردند.»

32:10  مردمان شریر در رنج و عذاب می‌باشند، امّا کسانی‌که به خداوند توکّل دارند از محبّت بی‌پایان او برخوردار می‌شوند.

32:11  ای نیکوکاران به‌خاطر آنچه خداوند انجام داده است، شادی نمایید. ای کسانی‌که مطیع او هستید، شادمان باشید.