FarTPV - Psalms - 77

77:1  با صدای بلند نزد خدا زاری می‌کنم. در پیشگاه خدا فریاد می‌کنم تا او مرا بشنود.

77:2  به هنگام سختی، به درگاه خداوند دعا می‌کنم و تمام شب دستهای خود را به سوی او بلند می‌کنم، امّا تسلّی نمی‌یابم.

77:3  خدا را یاد می‌کنم و آه می‌کشم. زمانی که به فکر فرو می‌روم، مأیوس می‌شوم.

77:4  خواب را از من گرفته‌ای، آن‌قدر پریشانم که نمی‌توانم حرف بزنم.

77:5  به روزگار گذشته فکر می‌کنم و سالهای پیش را به یاد می‌آورم.

77:6  تمام شب با خود فکر می‌کنم و می‌اندیشم و از خود می‌پرسم:

77:7  «آیا خداوند ما را برای همیشه ترک خواهد کرد؟ آیا هرگز از ما راضی نخواهد شد؟

77:8  آیا دیگر ما را دوست ندارد؟ آیا پیمان او با ما باطل شده است؟

77:9  آیا خدا رحمت خود را فراموش کرده و خشم او، جای شفقت او را گرفته است؟»

77:10  پس گفتم: «درد من این است که رفتار خدا با من عوض شده است.»

77:11  من کارهای خداوند را به‌خاطر خواهم آورد و معجزات او را که در گذشته نشان داد، به یاد می‌آورم.

77:12  دربارهٔ تمام کارهای تو تفکّر خواهم نمود و دربارهٔ کارهای حیرت‌انگیز تو خواهم اندیشید.

77:13  خدایا، همهٔ کارهای تو مقدّسند. خدایی به بزرگی تو وجود ندارد.

77:14  تو خدایی هستی که معجزه می‌کنی. تو قدرت خود را به همهٔ اقوام جهان نشان دادی.

77:15  تو با قدرت خود، قوم خود، یعنی فرزندان یعقوب و یوسف را آزاد نمودی.

77:16  ای خدا، وقتی آبها تو را دیدند، ترسیدند و اعماق دریا به لرزه درآمد.

77:17  ابرها باریدند، رعد در آسمان غرید، برق در همه‌جا درخشید.

77:18  صدای رعد تو در گِردباد بود و نور برق، جهان را روشن ساخت و زمین را به لرزه درآورد.

77:19  از دریا عبور نمودی و از عمق دریا گذشتی ولی اثری از جای پایت دیده نشد.

77:20  قوم خود را به وسیلهٔ موسی و هارون، مانند یک شبان رهبری نمودی.