FarTPV - Psalms - 139

139:1  خداوندا، تو مرا آزموده‏ای و می‌شناسی.

139:2  از نشستن و بر خواستن من آگاهی و تمام افکار و اندیشه‌های مرا از دور می‌دانی.

139:3  تو از رفتار، کردار، کار و استراحت من آگاهی و تمام روشهای مرا می‌دانی.

139:4  حتّی پیش از آن که حرفی بر زبان آورم، تو ای خداوند، منظور مرا می‌دانی.

139:5  حضور تو مرا از هر طرف احاطه نموده و با قدرت خود، مرا محافظت می‌کنی.

139:6  شناخت تو از من خیلی عمیق است؛ این فراتر از فهم من می‌باشد.

139:7  از نزد تو کجا بگریزم و از حضور تو کجا پنهان شوم؟

139:8  اگر به آسمان بروم، تو در آنجا هستی. اگر به دنیای مردگان بروم، تو در آنجا هستی.

139:9  اگر بر بالهای سحر بنشینم و از مشرق به دورترین نقطه در مغرب بروم،

139:10  تو برای رهبری من در آنجا خواهی بود. برای کمک به من تو در آنجا خواهی بود.

139:11  اگر از تاریکی خواهش کنم که مرا بپوشاند و یا روشناییِ اطراف من به تاریکی تبدیل گردد،

139:12  حتّی تاریکی هم برای تو تاریک نخواهد بود و شب برای تو مانند روز روشن است، زیرا تاریکی و روشنایی برای تو یکی است.

139:13  تو تمام اجزای بدنم را ساختی و در رحم مادرم همهٔ آنها را به هم پیوند دادی.

139:14  من تو را می‌ستایم، زیرا مرا به گونه‌ای عجیب ساخته‏ای، تمام کارهای تو بسیار شگفت‌انگیز است. من این را با تمام وجود می‌دانم.

139:15  وقتی استخوانهایم ساخته می‌شدند و در رحم مادر شکل می‌گرفتم و در نهان رشد می‌کردم، تو از وجود من آگاه بودی.

139:16  پیش از آن که به وجود بیایم و زندگی را آغاز کنم، روزهای عمرم را در دفتر خود ثبت نمودی.

139:17  خداوندا، افکار تو آن‌قدر عالی و گرانبها هستند، که من آنها را درک نمی‌کنم.

139:18  اگر آنها را بشمارم، از ریگهای صحرا زیادترند. وقتی بیدار می‌شوم باز هم با تو هستم.

139:19  خدایا، شریران را نابود کن و جنایتکاران را از من دور نما.

139:20  آنها نام تو را به بدی یاد می‌کنند و به ضد تو حرفهای زشت می‌زنند.

139:21  خداوندا، آیا از کسانی‌که از تو نفرت دارند، نفرت نداشته‌ام؟ آیا از آنانی که از تو سرپیچی می‌کنند، متنفّر نبوده‏ام؟

139:22  با تمام وجود از آنها متنفّرم و آنها را دشمن خود می‌دانم.

139:23  خدایا، مرا تفتیش کن و از دل من باخبر شو، مرا بیازما و افکار مرا بخوان.

139:24  ببین آیا خطایی در من هست، و مرا به راه جاودانی هدایت نما.