PolGdanska - Romans - 12

12:1  Proszę was tedy, bracia! przez litości Boże, abyście stawiali ciała wasze ofiarą żywą, świętą, przyjemną Bogu, to jest rozumną służbę waszę.

12:2  A nie przypodobywajcie się temu światu, ale się przemieńcie przez odnowienie umysłu waszego na to, abyście doświadczyli, która jest wola Boża dobra, przyjemna i doskonała.

12:3  Albowiem powiadam przez łaskę, która mi jest dana, każdemu, co jest między wami, aby więcej o sobie nie rozumiał, niżeli potrzeba rozumieć; ale żeby o sobie rozumiał skromnie, tak jako komu Bóg udzielił miarę wiary.

12:4  Albowiem jako w jednem ciele wiele członków mamy, ale wszystkie członki nie jednoż dzieło mają:

12:5  Tak wiele nas jest jednem ciałem w Chrystusie, aleśmy z osobna jedni drugich członkami.

12:6  Mając tedy różne dary według łaski, która nam jest dana; jeźli proroctwo, niech będzie według sznuru wiary;

12:7  Jeźli posługowanie, niech będzie w posługowaniu; jeźli kto naucza, niech trwa w nauczaniu;

12:8  Jeźli kto napomina, w napominaniu; kto rozdaje, w szczerości; kto przełożony jest, w pilności; kto czyni miłosierdzie, niech czyni z ochotą.

12:9  Miłość niech będzie nieobłudna; miejcie w obrzydliwości złe; imając się dobrego.

12:10  Miłością braterską jedni ku drugim skłonni bądźcie, uczciwością jedni drugich uprzedzając.

12:11  W pracy nie leniwi, duchem pałający, Panu służący;

12:12  W nadziei się weselący, w ucisku cierpliwi, w modlitwie ustawiczni;

12:13  Potrzebom świętych udzielający, gościnności naśladujący.

12:14  Dobrorzeczcie tym, którzy was prześladują; dobrorzeczcie, a nie przeklinajcie.

12:15  Weselcie się z weselącymi, a płaczcie z płaczącymi.

12:16  Bądźcie między sobą jednomyślni, wysoko o sobie nie rozumiejąc, ale się do niskich nakłaniając.

12:17  (Bracia!) nie bądźcie mądrymi sami u siebie; żadnemu złem za złe nie oddawajcie, obmyśliwając to, co jest uczciwego przed wszystkimi ludźmi.

12:18  Jeźli można, ile z was jest, ze wszystkimi ludźmi pokój miejcie.

12:19  Nie mścijcie się sami, najmilsi: ale dajcie miejsce gniewowi; albowiem napisano: Mnie pomsta, a Ja oddam, mówi Pan.

12:20  Jeźli tedy łaknie nieprzyjaciel twój, nakarm go; jeźli pragnie, napój go: bo to czyniąc, węgle rozpalone zgarniesz na głowę jego.

12:21  Nie daj się zwyciężyć złemu, ale złe dobrem zwyciężaj.