ABPGRK - Ezekiel - 12

12:1  και εγένετο λόγος κυρίου προς με λέγων

12:2  υιέ ανθρώπου εν μέσω των αδικιών αυτών συ κατοικείς οι έχουσιν οφθαλμούς του βλέπειν και ου βλέπουσι και ώτα έχουσι του ακούειν και ουκ ακούουσι διότι οίκος παραπικραίνων εστί

12:3  και συ υιέ ανθρώπου ποίησον σεαυτώ σκεύη αιχμαλωσίας και αιχμαλωτεύθητι ημέρας ενώπιον αυτών και αιχμαλωτευθήση εκ του τόπου σου εις έτερον τόπον ενώπιον αυτών όπως ίδωσι διότι οίκος παραπικραίνων εστί

12:4  και εξοίσεις τα σκεύη σου σκεύη αιχμαλωσίας ημέρας κατ΄ οφθαλμούς αυτών και συ εξελεύση εσπέρας ενώπιον αυτών ως εκπορεύεται αιχμάλωτος ενώπιον αυτών

12:5  διόρυξον σεαυτώ εις τον τοίχον και διεξελεύση δι΄ αυτού

12:6  ενώπιον αυτών επ΄ ώμον αναληφθήση και κεκρυμμένος εξελεύση το πρόσωπόν σου συγκαλύψεις και ου μη είδης την γην διότι τέρας δέδωκά σε τω οίκω Ισραήλ

12:7  και εποίησα ούτως κατά πάντα όσα ενετείλατό μοι και εξήνεγκαν σκεύη αιχμαλωσίας ημέρας και εσπέρας διώρυξα εμαυτώ τον τοίχον τη χειρί και κεκρυμμένος εξήλθον επ΄ ώμον ανελήφθην ενώπιον αυτών

12:8  και εγένετο λόγος κυρίου προς με τοπρωϊ λέγων

12:9  υιέ ανθρώπου ουκ είπον προς σε ο οίκος του Ισραήλ οίκος ο παραπικραίνων τι συ ποιείς

12:10  είπον προς αυτούς τάδε λέγει Αδωναϊ κύριος τω άρχοντι και αφηγουμένω εν Ιερουσαλήμ και παντί οίκω Ισραήλ οι εισίν εν μέσω αυτών

12:11  είπον ότι εγώ τέρατα ποιώ ον τρόπον πεποίηκα ούτως έσται αυτοίς εν μετοικεσία και εν αιχμαλωσία πορεύσονται

12:12  και ο άρχων εν μέσω αυτών επ΄ ώμον αρθήσεται και κεκρυμμένος εξελεύσεται διά του τοίχου και διορύξει του εξελθείν αυτόν δι΄ αυτού το πρόσωπον αυτού συγκαλύψει όπως μη οραθή οφθαλμώ και αυτός την γην ουκ όψεται

12:13  και εκπετάσω το δίκτυόν μου επ΄ αυτόν και συλληφθήσεται εν τη περιοχή μου και άξω αυτόν εις Βαβυλώνα εις γην Χαλδαίων και αυτήν ουκ όψεται και εκεί τελευτήσει

12:14  και πάντας τους κύκλω αυτού τους βοηθούς αυτού και πάντας τους αντιλαμβανομένους αυτού διασπερώ εις πάντα άνεμον και ρομφαίαν εκχεώ οπίσω αυτών

12:15  και γνώσονται ότι εγώ κύριος εν τω διασκορπίσαι με αυτούς εν τοις έθνεσι και διασπερώ αυτούς εν ταις χώραις

12:16  και υπολείψομαι εξ αυτών άνδρας αριθμώ εκ ρομφαίας και εκ λιμού και εκ θανάτου όπως αν εκδιηγώνται πάσας τας ανομίας αυτών εν τοις έθνεσιν ου εισήλθοσαν εκεί και γνώσονται ότι εγώ κύριος

12:17  και εγένετο λόγος κυρίου προς με λέγων

12:18  υιέ ανθρώπου τον άρτον σου μετ΄ οδύνης φαγεσαι και το ύδωρ σου μετά βασάνου και θλίψεως πίεσαι

12:19  και ερείς προς τον λαόν της γης τάδε λέγει Αδωναϊ κύριος τοις κατοικούσιν Ιερουσαλήμ επί της γης του Ισραήλ τους άρτους αυτών μετ΄ ενδείας φάγονται και το ύδωρ αυτών μετά αφανισμού πίονται όπως αφανισθή η γη συν πληρώματι αυτής εν ασεβεία πάντων των κατοικούντες εν αυτή

12:20  και αι πόλεις αυτών αι κατοικούμεναι εξερημωθήσονται και η γη εις αφανισμόν έσται και επιγνώσεσθε ότι εγώ κύριος

12:21  και εγένετο λόγος κυρίου προς με λέγων

12:22  υιέ ανθρώπου τις η παραβολή αύτη υμίν επί της γης του Ισραήλ λέγοντες αι ημέραι μακράν απόλωλε πάσα όρασις

12:23  διά τούτο είπε προς αυτούς τάδε λέγει αδωναϊ κύριος και αποστρέψω την παραβολήν ταύτην και ουκέτι μη είπωσι την παραβολήν ταύτην ο οίκος του Ισραήλ ότι λαλήσεις προς αυτούς ηγγίκασιν αι ημέραι και λόγος πάσης οράσεως

12:24  διότι ουκ έσται έτι πάσα όρασις ψευδής και μαντευόμενος τα προς χάριν εν μέσω των υιών Ισραήλ

12:25  διότι εγώ κύριος λαλήσω τους λόγους μου και ποιήσω και ου μηκυνώ έτι διότι εν ταις ημέραις υμών οίκος ο παραπικραίνων λαλήσω λόγον και ποιήσω λέγει Αδωναϊ κύριος

12:26  και εγένετο λόγος κυρίου προς με λέγων

12:27  υιέ ανθρώπου ιδού ο οίκος Ισραήλ ο παραπικραίνων λέγοντες λέγουσιν η όρασις ην ούτος ορά εις ημέρας πολλάς και εις καιρούς μακρούς ούτος προφητεύει

12:28  διά τούτο ειπέ προς αυτούς τάδε λέγει Αδωναϊ κύριος ου μηκυνώσιν έτι πάντες οι λόγοι μου ους αν λαλήσω ότι λαλήσω λόγον και ποιήσω λέγει Αδωναϊ κύριος