ABPGRK - Genesis - 22

22:1  και εγένετο μετά τα ρήματα ταύτα ο θεός επείρασε τον Αβραάμ και είπεν αυτώ Αβραάμ Αβραάμ και είπεν ιδού εγώ

22:2  και είπε λάβε τον υιόν σου τον αγαπητόν ον ηγάπησας τον Ισαάκ και πορεύθητι εις την γην την ύψηλην και ανένεγκε αυτόν εκεί εις ολοκάρπωσιν εφ΄ εν των ορεών ων αν σοι είπω

22:3  αναστάς δε Αβραάμ το πρωϊ επέσαξε την όνον αυτού παρέλαβε δε μεθ΄ εαυτού δύο παίδας και Ισαάκ τον υιόν αυτού και σχίσας ξύλα εις ολοκάρπωσιν αναστάς επορεύθη και ήλθεν επί τον τόπον ον είπεν αυτώ ο θεός τη ημέρα τη τρίτη

22:4  και αναβλέψας Αβραάμ τοις οφθαλμοίς αυτού είδε τον τόπον μακρόθεν

22:5  και είπεν Αβραάμ τοις παισίν αυτού καθίσατε αυτού μετά της όνου εγώ δε και το παιδάριον διελευσόμεθα έως ώδε και προσκυνήσαντες αναστρέψομεν προς υμάς

22:6  έλαβε δε Αβραάμ τα ξύλα της ολοκαρπώσεως και επέθηκεν Ισαάκ τω υιώ αυτού έλαβε δε μετά χείρας το πυρ και την μάχαιραν και επορεύθησαν οι δύο άμα

22:7  είπε δε Ισαάκ προς Αβραάμ τον πατέρα αυτού πάτερ ο δε είπε τι εστι τέκνον είπε δε ιδού το πυρ και τα ξύλα που εστι το πρόβατον το εις ολοκάρπωσιν

22:8  είπε δε Αβραάμ ο θεός όψεται εαυτώ πρόβατον εις ολοκάρπωσιν τέκνον πορευθέντες δε αμφότεροι άμα

22:9  ήλθον επί τον τόπον ον είπεν αυτώ ο θεός και ωκοδόμησεν εκεί Αβραάμ το θυσιαστήριον και επέθηκε τα ξύλα και συμποδίσας Ισαάκ τον υιόν αυτού επέθηκεν αυτόν επί το θυσιαστήριον επάνω των ξύλων

22:10  και εξέτεινεν Αβραάμ την χείρα αυτού λαβείν την μάχαιραν σφάξαι τον υιόν αυτού

22:11  και εκάλεσεν αυτόν άγγελος κυρίου εκ του ουρανού και είπεν Αβραάμ Αβραάμ ο δε είπεν ιδού εγώ

22:12  και είπε μη επιβάλης την χείρά σου επί το παιδάριον μηδέ ποιήσης αυτώ μηδέν νυν γαρ έγνων ότι φοβή συ τον θεόν και ουκ εφείσω του υιόυ σου του αγαπητού δι΄ εμέ

22:13  και αναβλέψας Αβραάμ τοις οφθαλμοίς αυτού είδε και ιδού κριός εις κατεχόμενος εν φυτώ σαβέκ των κεράτων και επορεύθη Αβραάμ και έλαβε τον κριόν και ανήνεγκεν αυτόν εις ολοκάρπωσιν αντί Ισαάκ του υιού αυτού

22:14  και εκάλεσεν Αβραάμ το όνομα του τόπου εκείνου κύριος είδεν ίνα είπωσι σήμερον εν τω όρει κύριος ώφθη

22:15  και εκάλεσεν άγγελος κυρίου τον Αβραάμ δεύτερον εκ του ουρανού λέγων

22:16  κατ΄ εμαυτού ώμοσα λέγει κύριος ου είνεκεν εποίησας το ρήμα τούτο και ουκ εφείσω του υιόυ σου του αγαπητού δι΄ εμέ

22:17  η μήν ευλογών ευλογήσω σε και πληθύνων πληθυνώ το σπέρμα σου ως τους αστέρας του ουρανού και ως την άμμον την παρά το χείλος της θαλάσσης και κληρονομήσει το σπέρμα σου τας πόλεις των υπεναντίων

22:18  και ενευλογηθήσονται εν τω σπέρματί σου πάντα τα έθνη της γης ανθ΄ ων υπήκουσας της εμής φωνής

22:19  απεστράφη δε Αβραάμ προς τους παίδας αυτού και αναστάντες επορεύθησαν άμα επί το φρέαρ του όρκου και κατώκησεν Αβραάμ επί το φρέαρ του όρκου

22:20  εγένετο δε μετά τα ρήματα ταύτα και ανηγγέλη τω Αβραάμ λέγοντες ιδού τέτοκε Μελχά και αυτή υιούς τω Ναχώρ τω αδελφώ σου

22:21  τον Ωξ πρωτότοκον και τον Βάυξ αδελφόν αυτού και τον Καμουήλ πατέρα Σύρων

22:22  και τον Χαζάθ και τον Αζαύ και τον Φαλας και τον Ιελδάφ και τον Βαθουήλ

22:23  Βαθουήλ δε εγέννησε την Ρεβέκκαν οκτώ ούτοι υιοί ους έτεκε Μελχά τω Ναχώρ τω αδελφώ Αβραάμ

22:24  και η παλλακή αυτού η όνομα Ρεμάν έτεκε και αυτή τον Ταάδ και τον Γαέν και τον Τοχός και τον Μοχά