ABPGRK - Genesis - 24

24:1  και Αβραάμ ην πρεσβύτερος προβεβηκώς ημερών και κύριος ηυλόγησε τον Αβραάμ κατά πάντα

24:2  και είπεν Αβραάμ τω παιδί αυτού τω πρεσβυτέρω της οικίας αυτού τω άρχοντι πάντων των αυτού θες την χείρά σου υπό τον μηρόν μου

24:3  και εξορκιώ σε κύριον τον θεόν του ουρανού και τον θεόν της γης ίνα μη λάβης γυναίκα τω υιώ μου Ισαάκ από των θυγατέρων των Χαναναίων μεθ΄ ων εγώ οίκω εν αυτοίς

24:4  αλλ΄ η εις την γην μου ου εγενόμην πορεύση και εις την φυλήν μου και λήψη γυναίκα τω υιώ μου Ισαάκ εκείθεν

24:5  είπε δε προς αυτόν ο παις μήποτε ου βούληται η γυνή πορευθήναι μετ΄ εμού οπίσω εις την γην ταύτην αποστρέψω τον υιόν σου εις την γην όθεν εξήλθες εκείθεν

24:6  είπε δε προς αυτόν Αβραάμ πρόσεχε σεαυτώ μη αποστρέψης τον υιόν μου εκεί

24:7  κύριος ο θεός του ουρανού και ο θεός της γης ος έλαβέ με εκ του οίκου του πατρός μου και εκ της γης ης εγεννήθην ος ελάλησέ μοι και ος ώμοσέ μοι λέγων σοι δώσω την γην ταύτην και τω σπέρματί σου αυτός αποστελεί τον άγγελον αυτού έμπροσθέν σου και λήψη γυναίκα τω υιώ μου εκείθεν

24:8  εάν δε μη θέλη η γυνή πορευθήναι μετά σου εις την γην ταύτην καθαρός έση από του όρκου τούτου μόνον τον υιόν μου μη αποστρέψης εκεί

24:9  και έθηκεν ο παις την χείρα αυτού υπό τον μηρόν Αβραάμ του κυρίου αυτού και ώμοσεν αυτώ περί του ρήματος τούτου

24:10  και έλαβεν ο παις δέκα καμήλους από των καμήλων του κυρίου αυτού και από πάντων των αγαθών του κυρίου αυτού μεθ΄ εαυτού και αναστάς επορεύθη εις την Μεσοποταμίαν εις την πόλιν Ναχώρ

24:11  και εκοίμισε τας καμήλους έξω της πόλεως παρά το φρέαρ του ύδατος το προς οψέ ηνίκα εκπορεύονται αι υδρευόμεναι

24:12  και είπε κύριε ο θεός του κυρίου μου Αβραάμ ευόδωσον εναντίον εμού σήμερον και ποίησον έλεος μετά του κυρίου μου Αβραάμ

24:13  ιδού εγώ έστηκα επί την πηγήν του ύδατος αι δε θυγατέρες των ανθρώπων οικούντων την πόλιν εκπορεύονται αντλήσαι ύδωρ

24:14  και έσται η παρθένος η αν εγώ είπω επίκλινον την υδρίαν σου ίνα πίω και είπη μοι πίε συ και τας καμήλους σου ποτιώ έως αν παύσωνται πίνουσαι ταύτην ητοίμασας τω παιδί σου τω Ισαάκ και εν τούτω γνώσομαι ότι εποίησας έλεος μετά του κυρίου μου Αβραάμ

24:15  και εγένετο προ του συντελέσαι αυτόν λαλούντα εν τη διανοία αυτού και ιδού Ρεβέκκα εξεπορεύετο η τεχθείσα Βαθουήλ υιώ Μελχάς της γυναικός Ναχώρ αδελφού δε Αβραάμ έχουσα την υδρίαν επί των ώμων αυτής

24:16  η δε παρθένος ην καλή τη όψει σφόδρα παρθένος ην ανήρ ουκ έγνω αυτήν καταβάσα δε επί την πηγήν έπλησε την υδρίαν αυτής και ανέβη

24:17  επέδραμε δε ο παις εις συνάντησιν αυτή και είπε πότισόν με μικρόν ύδωρ εκ της υδρίας σου

24:18  η δε είπε πίε κύριε και έσπευσε και καθείλε την υδρίαν επί τον βραχίονα αυτής και επότισεν αυτόν έως επαύσατο πίνων

24:19  και είπε και ταις καμηλοίς σου υδρεύσομαι έως αν πάσαι πίωσι

24:20  και έσπευσε και εξεκένωσε την υδρίαν εις το ποτιστήριον και έδραμεν έτι επί το φρέαρ αντλήσαι ύδωρ και υδρεύσατο πάσαις ταις καμήλοις

24:21  ο δε άνθρωπος κατεμάνθανεν αυτήν και παρεσιώπα του γνώναι ει ευόδωσε κύριος την οδόν αυτού η ου

24:22  εγένετο δε ηνίκα επαύσαντο πάσαι αι κάμηλοι πίνουσαι έλαβεν ο άνθρωπος ενώτια χρυσά ανά δραχμήν ολκής και δύο ψελλία επί τας χείρας αυτής δέκα χρυσών ολκή αυτών

24:23  και επηρώτησεν αυτήν και είπε θυγάτηρ τίνος ει ανάγγειλόν μοι ει έστι παρά τω πατρί σου τόπος ημίν του καταλύσαι

24:24  η δε είπεν αυτώ θυγάτηρ Βαθουήλ ειμί του Μελχάς ον έτεκε τω Ναχώρ

24:25  και είπεν αυτώ και άχυρα και χορτάσματα πολλά παρ΄ ημίν και τόπος του καταλύσαι

24:26  και ευδοκήσας ο άνθρωπος προσεκύνησε τω κυρίω και είπεν

24:27  ευλογητός κύριος ο θεός του κυρίου μου Αβραάμ ος ουκ εγκατέλιπε την δικαιοσύνη και την αλήθειαν από του κυρίου μου εμέ τε ευόδωσε κύριος εις οίκον του αδελφού του κυρίου μου

24:28  και δραμούσα η παις ανήγγειλεν εις τον οίκον της μητρός αυτής κατά τα ρήματα ταύτα

24:29  τη δε Ρεβέκκα αδελφός ην ω όνομα Λάβαν και έδραμε Λάβαν προς τον άνθρωπον έξω επί την πηγήν

24:30  και εγένετο ηνίκα είδε τα ενώτια και τα ψέλλια επί τας χείρας της αδελφής αυτού και ότε ήκουσε τα ρήματα Ρεβέκκας της αδελφής αυτού λεγούσης ούτω λελάληκέ μοι ο άνθρωπος και ήλθε προς τον άνθρωπον εστηκότος αυτού επί των καμήλων επί της πηγής

24:31  και είπεν αυτώ δεύρο είσελθε ευλογητός κυρίου ινατί έστηκας έξω εγώ δε ητοίμασα την οικίαν και τόπον ταις καμήλοις

24:32  εισήλθε δε ο άνθρωπος εις την οικίαν και απέσαξε τας καμήλους και έδωκεν άχυρα και χορτάσματα ταις καμήλοις και ύδωρ τοις ποσίν αυτού και τοις ποσί των ανδρών των μετ΄ αυτού

24:33  και παρέθηκεν αυτοίς άρτους φαγείν και είπεν ου μη φάγω έως του λαλήσαι με τα ρήματά μου και είπε λάλησον

24:34  και είπε παις Αβραάμ εγώ ειμί

24:35  κύριος δε ηυλόγησε τον κυρίον μου σφόδρα και υψώθη και έδωκεν αυτώ πρόβατα και μόσχους και αργύριον και χρυσίον και παίδας και παιδίσκας καμήλους και όνους

24:36  και έτεκε Σάρρα η γυνή του κυρίου μου υιόν ένα τω κυρίω μου μετά το γηράσαι αυτόν και έδωκεν αυτώ όσα ην αυτώ

24:37  και ώρικισέ με ο κύριός μου λέγων ου λήψη γυναίκα τω υιώ μου από των θυγατέρων των Χαναναίων εν οις εγώ παροικώ εν τη γη αυτών

24:38  αλλ΄ εις τον οίκον του πατρός μου πορεύση και εις την φυλήν μου και λήψη γυναίκα τω υιώ μου

24:39  είπα δε τω κυρίω μου μή ποτε ου πορευθή η γυνή μετ΄ εμού

24:40  και είπέ μοι κύριος ο θεός ω ευηρέστησα εναντίον αυτού αυτός εξαποστελεί τον άγγελον αυτού μετά σου και ευοδώσει την οδόν σου και λήψη γυναίκα τω υιώ μου εκ της φυλής μου και εκ του οίκου του πατρός μου

24:41  τότε αθώος έση από της αράς μου ηνίκα γαρ εάν έλθης εις την φυλήν μου και μη σοι δώσι και έση αθώος από του ορκισμού μου

24:42  και ελθών σήμερον επί την πηγήν είπα κύριε ο θεός του κυρίου μου Αβραάμ ει συ ευοδοίς την οδόν μου εν η νυν εγώ πορεύομαι εν αυτή

24:43  ιδού εφέστηκα επί της πηγής του ύδατος και αι θυγατέρες των ανθρώπων της πόλεως εκπορεύονται αντλήσαι ύδωρ και έσται η παρθένος η αν εγώ είπω πότισόν με εκ της υδρίας σου μικρόν ύδωρ

24:44  και είπη μοι και συ πίε και ταις καμήλοις σου υδρεύσομαι αυτή η γυνή ην ητοίμασε κύριος τω εαυτού θεράποντι Ισαάκ και εν τούτω γνώσομαι ότι πεποίηκας έλεος τω κυρίω μου Αβραάμ

24:45  και εγένετο προ του συντελέσαι με λαλούντα εν τη διανοία μου ευθύς Ρεβέκκα εξεπορεύετο έχουσα την υδρίαν επί των ώμων και κατέβη επί την πηγήν και υδρεύσατο είπα δε αυτή πότισόν με

24:46  και σπεύσασα καθείλε την υδρίαν επί τον βραχίονα αυτής αφ΄ εαυτής και είπε πίε συ και τας καμήλους σου ποτιώ και έπιον και τας καμήλους επότισε

24:47  και ηρώτησα αυτήν και είπα θυγάτηρ τίνος ει η δε έφη θυγάτηρ Βαθουήλ ειμί υιόυ Ναχωρ ον έτεκεν αυτώ Μελχα και περιέθηκα αυτή τα ενώτια και τα ψελλία περί τας χείρας αυτής

24:48  και ευδοκήσας προσεκύνησα τω κυρίω και ευλόγησα κύριον τον θεόν του κυρίου μου Αβραάμ ος ευόδωσέ με εν οδώ αληθείας λαβείν την θυγατέρα του αδελφού του κυρίου μου τω υιώ αυτού

24:49  ει ουν ποιείτε υμείς έλεος και δικαιοσύνην προς τον κύριόν μου απαγγείλατέ μοι ίνα επιστρέψω εις δεξιά η αριστερά

24:50  αποκριθείς δε Λάβαν και Βαθουήλ είπον παρά κυρίου εξήλθε το πράγμα τούτο ου δυνησόμεθά σοι αντειπείν κακόν η καλόν

24:51  ιδού Ρεβέκκα ενώπιόν σου λαβών απότρεχε και έστω γυνή τω υιώ του κυρίου σου καθά ελάλησε κύριος

24:52  εγένετο δε εν τω ακούσαι τον παίδα του Αβραάμ των ρημάτων αυτών προσεκύνησεν επί την γην τω κυρίω

24:53  και εξενέγκας ο παις σκεύη αργυρά και χρυσά και ιματισμόν έδωκε τη Ρεβέκκα και δώρα έδωκε τω αδελφώ αυτής και τη μητρί αυτής

24:54  και έφαγον και έπιον και αυτός και οι άνδρες οι μετ΄ αυτού όντες και εκοιμήθησαν και αναστάς πρωϊ είπεν εκπέμψατε με ίνα απέλθω προς τον κύρίον μου

24:55  είπον δε οι αδελφοί αυτής και η μήτηρ μεινάτω η παρθένος μεθ΄ ημών ημέρας ωσεί δέκα και μετά τούτο απελεύσεται

24:56  ο δε είπε προς αυτούς μη κατέχετε με και κύριος ευώδωσε την οδόν μου εκπέμψατε με ίνα απέλθω προς τον κύριόν μου

24:57  ειπον δε καλέσωμεν την παίδα και ερωτήσωμεν το στόμα αυτής

24:58  και εκάλεσαν την Ρεβέκκαν και ειπον αυτή πορεύση μετά του ανθρώπου τούτου η δε είπε πορεύσομαι

24:59  και εξέπεμψαν Ρεβέκκαν την αδελφήν αυτών και τα υπάρχοντα αυτής και τον παίδα του Αβραάμ και τους μετ΄ αυτού

24:60  και ευλόγησαν Ρεβέκκαν και είπον αυτή αδελφή ημών ει γίνου εις χιλιάδας μυριάδων και κληρονομησάτω το σπέρμα σου τας πόλεις των υπεναντίων

24:61  αναστάσα δε Ρεβέκκα και αι άβραι αυτής επέβησαν επί τας καμήλους και επορεύθησαν μετά του ανθρώπου και αναλαβών ο παις την Ρεβέκκαν απήλθεν

24:62  Ισαάκ δε διεπορεύετο διά της ερήμου κατά το φρέαρ της οράσεως αυτός δε κατώκει εν τη γη τη προς λίβα

24:63  και εξήλθεν Ισαάκ αδολεσχήσαι εις τω πεδίω προς δείλην και αναβλέψας τοις οφθαλμοίς αυτού είδε καμήλους ερχομένας

24:64  και αναβλέψασα Ρεβέκκα τοις οφθαλμοίς είδε τον Ισαάκ και κατεπήδησεν από της καμήλου

24:65  και είπε τω παιδί τις εστιν ο άνθρωπος εκείνος ο πορευόμενος εν τω πεδίω εις συνάντησιν ημών είπε δε ο παις ούτος ο κύριός μου η δε λαβούσα το θέριστρον περιεβάλετο

24:66  και διηγήσατο ο παις τω Ισαάκ πάντα τα ρήματα α εποίησεν

24:67  εισήλθε δε Ισαάκ εις τον οίκον της μητρός αυτού και έλαβε την Ρεβέκκαν και εγένετο αυτού γυνή και ηγάπησεν αυτήν και παρεκλήθη Ισαάκ περί Σάρρας της μητρός αυτού