NorSMB - James - 3

3:1  Mine brør, ikkje mange av dykk verte lærarar! etter di de veit at me skal få dess tyngre dom.

3:2  For alle snåvar me i mangt. Den som ikkje snåvar i tale, han er ein fullkomen mann, som er før til å tøyma heile likamen.

3:3  Når me legg beisl i munnen på hestarne, so dei skal lystra oss, so styrer me og heile likamen deira.

3:4  Sjå og skipi: endå dei er so store og vert drivne av sterk vind, so vert dei då med ein liten ror styrde dit som styremannen vil hava deim.

3:5  So er og tunga ein liten lem, og talar då store ord. Sjå ein liten eld: kor stor ein skog han set i brand!

3:6  Tunga er og ein eld; ei verd full av urettferd, soleis stend tunga millom lemerne våre; ho smittar heile likamen og set livsens hjul i loge, og vert sjølv sett i loge frå helvite.

3:7  For all natur, både i dyr og fuglar, både i ormar og sjødyr, vert tamd og hev vorte tamd av den menneskjelege natur;

3:8  men tunga kann inkje menneskje temja; ho er ein ustyrleg vond ting, full av døyande eiter.

3:9  Med henne velsignar me Herren og Faderen, og med henne bannar me menneski som er skapte etter Guds bilæte.

3:10  Or same munnen kjem det velsigning og banning. Dette må ikkje vera so, mine brør!

3:11  Kann då kjelda gjeva søtt og beiskt vatn ut or same uppkoma?

3:12  Mine brør, kann då eit fiketre bera oljebær, eller eit vintre fikor? So kann ikkje heller ei salt kjelde gjeva søtt vatn.

3:13  Kven er vis og vitug imillom dykk? Han må ved god ferd syna sine gjerningar i visdoms spaklynde.

3:14  Men hev de beisk ovund og stridssykja i hjarto dykkar, so rosa dykk ikkje og ljug ikkje imot sanningi!

3:15  Den visdomen kjem ikkje ovantil, men er jordisk, sanseleg, djevelsk.

3:16  For der det er ovund og stridssykja, der er ugreida og alt det som vondt er.

3:17  Men visdomen ovantil, han er fyrst og fremst rein, og dinæst fredsam, rimeleg, ettergjevande, full av miskunn og gode frukter, fri for tvil og fri for skrymt.

3:18  Men rettferds frukt vert sådd i fred for deim som held fred.