PolUGdanska - Jeremiah - 30

30:1  Słowo, które doszło do Jeremiasza od Pana, mówiące:

30:2  Tak mówi Pan, Bóg Izraela: Napisz sobie w księdze wszystkie słowa, które powiedziałem do ciebie.

30:3  Oto bowiem nadchodzą dni, mówi Pan, gdy odwrócę niewolę swego ludu Izraela i Judy, mówi Pan, i sprowadzę ich do ziemi, którą dałem ich ojcom, i posiądą ją.

30:4  A to są słowa, które Pan mówił o Izraelu i o Judzie:

30:5  Tak mówi Pan: Słyszeliśmy głos strachu i lęku, a nie pokoju.

30:6  Pytajcie teraz i zobaczcie: Czy mężczyzna może rodzić? Czemu więc widzę, że każdy mężczyzna trzyma ręce na biodrach – jak u rodzącej – i że ich twarze stały się blade?

30:7  Biada! Bo wielki jest ten dzień, że nie będzie mu równego. To jest czas utrapienia Jakuba, ale będzie z niego wybawiony.

30:8  W tym dniu bowiem, mówi Pan zastępów, złamię jego jarzmo znad twojej szyi i rozerwę twoje więzy, i cudzoziemcy już nie będą go ujarzmiać;

30:9  Ale będą służyć Panu, swemu Bogu, i Dawidowi, swemu królowi, którego im wzbudzę.

30:10  Dlatego nie bój się, mój sługo, Jakubie, mówi Pan, nie lękaj się, Izraelu! Oto bowiem wybawię cię z daleka, twoje potomstwo z ziemi jego niewoli. Powróci Jakub, aby zaznać odpoczynku i spokoju i nikt nie będzie go straszył.

30:11  Ja bowiem jestem z tobą, mówi Pan, aby cię wybawić. A chociaż położę kres wszystkim narodom, wśród których cię rozproszyłem, tobie jednak nie położę kresu, ale ukarzę cię sprawiedliwie, nie zostawię cię całkiem bez kary.

30:12  Tak mówi Pan: Twoje zranienie jest nieuleczalne, bardzo bolesna twoja rana.

30:13  Nie ma nikogo, kto by bronił twojej sprawy, abyś była uleczona. Nie masz lekarstwa na gojenie ran.

30:14  Wszyscy twoi kochankowie zapomnieli o tobie, nie szukają cię, gdyż zraniłem cię ciosem wroga i okrutnym karaniem z powodu mnóstwa twoich nieprawości i twoich niezliczonych grzechów.

30:15  Czemu wołasz z powodu swej rany i ciężkiej boleści? Za ogrom twoich nieprawości i twoje niezliczone grzechy uczyniłem ci to.

30:16  Wszyscy jednak, co cię pożerają, zostaną pożarci; wszyscy, którzy cię uciskają, pójdą w niewolę; ci, którzy cię ograbiają, zostaną ograbieni; a wszystkich, którzy cię łupią, wydam na łup.

30:17  Przywrócę ci bowiem zdrowie i uleczę cię z twoich ran, mówi Pan, gdyż nazwali cię Odrzuconą, mówiąc: To jest Syjon, o który nikt się nie troszczy.

30:18  Tak mówi Pan: Oto odwrócę niewolę namiotów Jakuba i zlituję się nad jego mieszkaniem, i miasto zostanie odbudowane na swoim wzgórzu, a pałac wystawiony według swego porządku.

30:19  I rozlegnie się stamtąd dziękczynienie i głos weselących się. Rozmnożę ich i nie będzie ich ubywało, uwielbię ich i nie będą poniżeni.

30:20  Jego synowie będą tak jak dawniej i jego zgromadzenie będzie utwierdzone przede mną, ale ukarzę wszystkich, którzy ich trapią.

30:21  I z niego powstanie jego władca, panujący nad nim spośród niego wyjdzie; każę mu się zbliżyć, a przystąpi do mnie. Kim bowiem jest ten, co odważyłby się w sercu zbliżyć do mnie? – mówi Pan.

30:22  I będziecie moim ludem, a ja będę waszym Bogiem.

30:23  Oto wicher Pana zrywa się w zapalczywości, trwający wicher spadnie nad głowy bezbożnych.

30:24  Zapalczywość gniewu Pana nie odwróci się, aż on to uczyni i wykona zamysły swego serca. W dniach ostatecznych to zrozumiecie.