PolUGdanska - Job - 26

26:1  A Hiob tak odpowiedział:

26:2  Jakże uratowałeś tego, który nie ma mocy? Jakże wybawiłeś ramię, które nie ma siły?

26:3  Jakże doradziłeś temu, który nie ma mądrości? Jakże dokładnie nauczyłeś tej sprawy?

26:4  Komu powiedziałeś te słowa? Czyj to duch wyszedł od ciebie?

26:5  Rzeczy martwe rodzą się pod wodami oraz ich mieszkańcy.

26:6  Piekło jest odkryte przed nim i zatracenie nie ma przykrycia.

26:7  Rozciągnął północ nad pustym miejscem i ziemię zawiesił na niczym.

26:8  Zawiązuje wody w swoich obłokach, a obłok nie pęka pod nimi.

26:9  Zatrzymuje widok swego tronu, rozciąga nad nim swój obłok.

26:10  Wodom nakreślił granice, aż nastąpi koniec światłości i ciemności.

26:11  Filary niebios trzęsą się i zdumiewają się jego gromem.

26:12  Swoją mocą dzieli morze, a swoją roztropnością uśmierza jego nawałnicę.

26:13  Swoim duchem przyozdobił niebiosa, a jego ręka stworzyła pokrzywionego węża.

26:14  Oto tylko cząstka jego dróg, ale jakże mało o nim słyszymy! A kto pojmie grzmot jego wielkiej potęgi?