PolUGdanska - Job - 36

36:1  Elihu mówił jeszcze:

36:2  Poczekaj trochę, a pouczę cię, bo jeszcze przemówię za Boga.

36:3  Z daleka przyniosę swą wiedzę i uznam sprawiedliwość mego Stwórcy.

36:4  Bo naprawdę moje słowa nie są kłamstwem, a człowiek z doskonałą wiedzą stoi przed tobą.

36:5  Oto Bóg jest potężny, a nie gardzi nikim. On jest potężny w sile serca.

36:6  Nie pozostawia niegodziwych przy życiu, a ubogim przyznaje prawa.

36:7  Nie odwraca swoich oczu od sprawiedliwego, ale sadza ich na wieki z królami na tronie – i są wywyższeni.

36:8  A jeśli są związani okowami albo spętani powrozami utrapienia;

36:9  Wtedy oznajmia im ich czyny i przestępstwa – to, że się wzmogły.

36:10  Otwiera im ucho, aby przyjęli karę, i każe im odwrócić się od nieprawości.

36:11  Jeśli będą posłuszni i będą mu służyć, dopełnią swoich dni w dobrobycie, a swoich lat w rozkoszach.

36:12  Ale jeśli nie usłuchają, zginą od miecza, umrą bez poznania.

36:13  Lecz ludzie obłudnego serca gromadzą gniew, nie wołają, kiedy ich wiąże.

36:14  Umierają w młodości, swoje życie spędzają wśród rozpustników.

36:15  Wyrywa ubogiego z utrapienia i otwiera ich uszy w ucisku.

36:16  Również ciebie wyrwałby z ciasnego miejsca na miejsce przestronne, gdzie nie ma ucisku, a zastawiłby twój stół pełnią tłuszczu.

36:17  Ale ty zasłużyłeś na sąd niegodziwego, dlatego prawo i sąd będą cię trzymać.

36:18  Gniew wisi, więc uważaj, by nie poraził cię karą, gdyż nie wybawił cię żaden okup.

36:19  Czy będzie zważał na twoje bogactwa? Nie, ani na złoto, ani na jakiekolwiek siły lub potęgi.

36:20  Nie tęsknij za nocą, kiedy ludzie są porwani ze swojego miejsca.

36:21  Strzeż się, abyś nie zważał na nieprawość; gdyż wybrałeś to sobie zamiast utrapienia.

36:22  Oto Bóg jest najwyższy w swojej potędze, któż może tak nauczyć jak on?

36:23  Kto mu wytyczył jego drogę? Albo kto mu powie: Popełniłeś nieprawość?

36:24  Pamiętaj, abyś wysławiał jego dzieło, któremu przypatrują się ludzie.

36:25  Wszyscy ludzie je widzą, człowiek przypatruje się nim z daleka.

36:26  Oto Bóg jest wielki, a poznać go nie możemy, a liczba jego lat jest niezbadana.

36:27  On wyciąga bowiem krople wód, które padają z pary jako deszcz;

36:28  Który spuszczają chmury i który obficie spływa na ludzi.

36:29  (A kto zrozumie rozmieszczenie chmur i grzmot jego namiotu?

36:30  Oto rozciąga nad nim swoją światłość i okrywa głębiny morskie.

36:31  Przez te rzeczy bowiem sądzi narody i daje pokarm w obfitości.

36:32  Chmurami okrywa światłość i rozkazuje jej ukrywać się za wyznaczoną chmurą).

36:33  Grzmot daje o nim znać, a także bydło – o parze unoszącej się w górę.