PolUGdanska - Leviticus - 24

24:1  I Pan powiedział do Mojżesza:

24:2  Rozkaż synom Izraela, aby przynieśli ci czystą, wyciśniętą oliwę z oliwek, na oświetlenie, aby lampy ciągle się paliły.

24:3  Aaron sporządzi je na zewnątrz zasłony Świadectwa, w Namiocie Zgromadzenia, aby się paliły od wieczora aż do poranka przed Panem nieustannie. Będzie to wieczysta ustawa przez wszystkie wasze pokolenia.

24:4  Będzie ustawiał lampy na czystym świeczniku przed Panem nieustannie.

24:5  Weźmiesz też mąki pszennej i upieczesz z niej dwanaście placków, każdy placek będzie z dwóch dziesiątych efy.

24:6  Potem ułożysz je w dwóch rzędach, po sześć w każdym rzędzie, na czystym stole przed Panem.

24:7  Na każdy rząd położysz czystego kadzidła, aby było pamiątką na chlebie, ofiarą spaloną dla Pana.

24:8  W każdy dzień szabatu kapłan będzie je nieustannie układać przed Panem, biorąc je od synów Izraela jako wieczne przymierze.

24:9  I będą należały do Aarona i jego synów: będą je jeść w miejscu świętym, gdyż jest to dla nich najświętsza rzecz ze spalanych ofiar Pana jako wieczysta ustawa.

24:10  W tym czasie syn Izraelitki, którego ojcem był Egipcjanin, wyszedł między synów Izraela. I pokłócił się w obozie syn tej Izraelitki z pewnym Izraelitą.

24:11  I syn Izraelitki bluźnił imieniu Pana i przeklinał. Przyprowadzono go więc do Mojżesza. A jego matce było na imię Szelomit, była córką Dibriego, z pokolenia Dana.

24:12  I osadzili go pod strażą, żeby im oznajmiono, co Pan rozkaże uczynić.

24:13  Wtedy Pan powiedział do Mojżesza:

24:14  Wyprowadź bluźniercę poza obóz i niech wszyscy, którzy to słyszeli, położą swoje ręce na jego głowie i niech ukamienuje go całe zgromadzenie.

24:15  A synom Izraela powiedz tak: Ktokolwiek przeklnie swego Boga, obciąży się swym grzechem.

24:16  Ten również, kto zbluźnił imieniu Pana, poniesie śmierć: Ukamienuje go całe zgromadzenie. Zarówno przybysz, jak i rodowity mieszkaniec, jeśli zbluźni imieniu Pana, poniesie śmierć.

24:17  Każdy, kto zabije jakiegokolwiek człowieka, poniesie śmierć.

24:18  A kto zabije zwierzę, zwróci inne: zwierzę za zwierzę.

24:19  Kto też ranił swego bliźniego, niech mu uczynią tak, jak on uczynił.

24:20  Złamanie za złamanie, oko za oko, ząb za ząb; jak ranił człowieka, tak niech mu oddadzą.

24:21  Kto zabije zwierzę, zwróci inne; lecz kto zabije człowieka, poniesie śmierć.

24:22  Będziecie mieli jedno prawo zarówno dla przybysza, jak i dla rodowitego mieszkańca, gdyż ja jestem Pan, wasz Bóg.

24:23  I Mojżesz przemówił do synów Izraela, a wyprowadzili bluźniercę poza obóz i ukamienowali go. I synowie Izraela uczynili tak, jak Pan przykazał Mojżeszowi.