Site uses cookies to provide basic functionality.

OK
PSALMS
Prev Up Next Toggle notes
Chapter 137
Psal FarOPV 137:1  نزد نهرهای بابل آنجا نشستیم وگریه نیز کردیم، چون صهیون را به یاد آوردیم.
Psal FarOPV 137:2  بربطهای خود را آویختیم بردرختان بید که در میان آنها بود.
Psal FarOPV 137:3  زیرا آنانی که مارا به اسیری برده بودند، در آنجا از ما سرودخواستند؛ و آنانی که ما را تاراج کرده بودند، شادمانی (خواستند) که «یکی از سرودهای صهیون را برای ما بسرایید.»
Psal FarOPV 137:4  چگونه سرود خداوند را، در زمین بیگانه بخوانیم؟
Psal FarOPV 137:5  اگر تو را‌ای اورشلیم فراموش کنم، آنگاه دست راست من فراموش کند.
Psal FarOPV 137:6  اگر تو را به یادنیاورم، آنگاه زبانم به کامم بچسبد، اگر اورشلیم رابر همه شادمانی خود ترجیح ندهم.
Psal FarOPV 137:7  ای خداوند، روز اورشلیم را برای بنی ادوم به یادآور، که گفتند: «منهدم سازید، تا بنیادش منهدم سازید!»
Psal FarOPV 137:8  ‌ای دختر بابل که خراب خواهی شد، خوشابحال آنکه به تو جزا دهد چنانکه تو به ماجزا دادی!
Psal FarOPV 137:9  خوشابحال آنکه اطفال تو را بگیرد وایشان را به صخره‌ها بزند.