FarOPV - Psalms - 139

139:1  ای خداوند مرا آزموده وشناخته‌ای.

139:2  تو نشستن و برخاستن مرا می‌دانی و فکرهای مرا از دور فهمیده‌ای.

139:3  راه و خوابگاه مرا تفتیش کرده‌ای و همه طریق های مرا دانسته‌ای.

139:4  زیرا که سخنی بر زبان من نیست، جز اینکه تو‌ای خداوند آن را تمام دانسته‌ای.

139:5  از عقب و از پیش مرا احاطه کرده‌ای و دست خویش را بر من نهاده‌ای.

139:6  این‌گونه معرفت برایم زیاده عجیب است. و بلند است که بدان نمی توانم رسید.

139:7  از روح تو کجا بروم؟ و از حضور تو کجابگریزم؟

139:8  اگر به آسمان صعود کنم، تو آنجاهستی! و اگر در هاویه بستر بگسترانم اینک توآنجا هستی!

139:9  اگر بالهای سحر را بگیرم و دراقصای دریا ساکن شوم،

139:10  در آنجا نیز دست تومرا رهبری خواهد نمود و دست راست تو مراخواهد گرفت.

139:11  و گفتم: «یقین تاریکی مرا خواهدپوشانید.» که در حال شب گرداگرد من روشنایی گردید.

139:12  تاریکی نیز نزد تو تاریک نیست و شب مثل روز روشن است و تاریکی و روشنایی یکی است.

139:13  زیرا که تو بر دل من مالک هستی؛ مرا دررحم مادرم نقش بستی.

139:14  تو را حمد خواهم گفت زیرا که به طور مهیب و عجیب ساخته شده‌ام. کارهای تو عجیب است و جان من این رانیکو می‌داند.

139:15  استخوانهایم از تو پنهان نبودوقتی که در نهان ساخته می‌شدم و در اسفل زمین نقشبندی می‌گشتم.

139:16  چشمان تو جنین مرا دیده است و در دفتر تو همه اعضای من نوشته شده، درروزهایی که ساخته می‌شد، وقتی که یکی از آنهاوجود نداشت.

139:17  ‌ای خدا، فکرهای تو نزد من چه قدر گرامی است و جمله آنها چه عظیم است!

139:18  اگر آنها رابشمارم، از ریگ زیاده است. وقتی که بیدارمی شوم هنوز نزد تو حاضر هستم.

139:19  یقین‌ای خدا شریران را خواهی کشت. پس‌ای مردمان خون ریز از من دور شوید.

139:20  زیرا سخنان مکرآمیز درباره تو می‌گویند و دشمنانت نام تو رابه باطل می‌برند.

139:21  ‌ای خداوند آیا نفرت نمی دارم از آنانی که تو را نفرت می‌دارند، و آیامخالفان تو را مکروه نمی شمارم؟

139:22  ایشان را به نفرت تام نفرت می‌دارم. ایشان را دشمنان خویشتن می‌شمارم.

139:23  ‌ای خدا مرا تفتیش کن و دل مرا بشناس. مرابیازما و فکرهای مرا بدان،

139:24  و ببین که آیا در من راه فساد است! و مرا به طریق جاودانی هدایت فرما.