FarOPV - Psalms - 116

116:1  خداوند را محبت می‌نمایم زیرا که آواز من و تضرع مرا شنیده است.

116:2  زیرا که گوش خود را به من فرا داشته است، پس مدت حیات خود، او را خواهم خواند.

116:3  ریسمان های موت مرا احاطه کرد و تنگیهای هاویه مرا دریافت، تنگی و غم پیدا کردم.

116:4  آنگاه نام خداوند را خواندم. آه‌ای خداوند جان مرارهایی ده!

116:5  خداوند رئوف و عادل است و خدای ما رحیم است.

116:6  خداوند ساده دلان را محافظت می‌کند. ذلیل بودم و مرا نجات داد.

116:7  ‌ای جان من به آرامی خود برگرد، زیراخداوند به تو احسان نموده است.

116:8  زیرا که جان مرا از موت خلاصی دادی و چشمانم را از اشک و پایهایم را از لغزیدن.

116:9  به حضور خداوند سالک خواهم بود، در زمین زندگان.

116:10  ایمان آوردم پس سخن گفتم. من بسیار مستمند شدم.

116:11  درپریشانی خود گفتم که «جمیع آدمیان دروغ گویند.»

116:12  خداوند را چه ادا کنم، برای همه احسانهایی که به من نموده است؟

116:13  پیاله نجات را خواهم گرفت و نام خداوند را خواهم خواند.

116:14  نذرهای خود را به خداوند ادا خواهم کرد، به حضور تمامی قوم او.

116:15  موت مقدسان خداونددر نظر وی گرانبها است.

116:16  آه‌ای خداوند، من بنده تو هستم! من بنده تو و پسر کنیز تو هستم. بندهای مرا گشوده‌ای!

116:17  قربانی های تشکر نزدتو خواهم گذرانید و نام خداوند را خواهم خواند.

116:18  نذرهای خود را به خداوند ادا خواهم کرد، به حضور تمامی قوم وی،

116:19  در صحن های خانه خداوند، در اندرون تو‌ای اورشلیم. هللویاه!