FarOPV - Psalms - 77

77:1  آواز من بسوی خداست و فریادمی کنم. آواز من بسوی خداست گوش خود را به من فرا خواهد گرفت.

77:2  در روز تنگی خود خداوند را طلب کردم. در شب، دست من دراز شده، بازکشیده نگشت و جان من تسلی نپذیرفت.

77:3  خدا را یاد می‌کنم و پریشان می‌شوم. تفکر می‌نمایم و روح من متحیر می‌گردد، سلاه.

77:4  چشمانم را بیدار می‌داشتی. بی‌تاب می‌شدم وسخن نمی توانستم گفت.

77:5  درباره ایام قدیم تفکرکرده‌ام. درباره سالهای زمانهای سلف.

77:6  سرودشبانه خود را بخاطر می‌آورم و در دل خود تفکرمی کنم و روح من تفتیش نموده است.

77:7  مگر خداتا به ابد ترک خواهد کرد و دیگر هرگز راضی نخواهد شد.

77:8  آیا رحمت او تا به ابد زایل شده است؟ و قول او باطل گردیده تا ابدالاباد؟

77:9  آیاخدا رافت را فراموش کرده؟ و رحمت های خودرا در غضب مسدود ساخته است؟ سلاه.

77:10  پس گفتم این ضعف من است. زهی سالهای دست راست حضرت اعلی!

77:11  کارهای خداوند را ذکرخواهم نمود زیرا کار عجیب تو را که از قدیم است به یاد خواهم آورد.

77:12  و در جمیع کارهای تو تامل خواهم کرد و در صنعتهای تو تفکرخواهم نمود.

77:13  ‌ای خدا، طریق تو در قدوسیت است. کیست خدای بزرگ مثل خدا؟

77:14  تو خدایی هستی که کارهای عجیب می‌کنی و قوت خویش را بر قوم‌ها معروف گردانیده‌ای.

77:15  قوم خود را به بازوی خویش رهانیده‌ای یعنی بنی یعقوب وبنی یوسف را. سلاه.

77:16  آبها تو را دید، ای خداآبها تو را دیده، متزلزل شد. لجه‌ها نیز سخت مضطرب گردید.

77:17  ابرها آب بریخت و افلاک رعد بداد. تیرهای تو نیز به هر طرف روان گردید.

77:18  صدای رعد تو در گردباد بود و برقها ربع مسکون را روشن کرد. پس زمین مرتعش و متزلزل گردید.

77:19  طریق تو در دریاست و راههای تو درآبهای فراوان و آثار تو را نتوان دانست.

77:20  قوم خود را مثل گوسفندان راهنمایی نمودی، به‌دست موسی و هارون.