FarOPV - Psalms - 147

147:1  هللویاه، زیرا خدای ما را سراییدن نیکو است و دل پسند، و تسبیح خواندن شایسته است!

147:2  خداوند اورشلیم را بنامی کند و پراکندگان اسرائیل را جمع می‌نماید.

147:3  شکسته دلان را شفا می‌دهد و جراحت های ایشان را می‌بندد.

147:4  عدد ستارگان را می‌شمارد وجمیع آنها را به نام می‌خواند.

147:5  خداوند ما بزرگ است و قوت او عظیم و حکمت وی غیرمتناهی.

147:6  خداوند مسکینان را برمی افرازد و شریران را به زمین می‌اندازد.

147:7  خداوند را با تشکر بسرایید. خدای ما را با بربط سرود بخوانید.

147:8  که آسمانهارا با ابرها می‌پوشاند و باران را برای زمین مهیامی نماید و گیاه را بر کوهها می‌رویاند.

147:9  که بهایم را آذوقه می‌دهد و بچه های غراب را که او رامی خوانند.

147:10  در قوت اسب رغبت ندارد، و ازساقهای انسان راضی نمی باشد.

147:11  رضامندی خداوند از ترسندگان وی است و از آنانی که به رحمت وی امیدوارند.

147:12  ‌ای اورشلیم، خداوند را تسبیح بخوان. ای صهیون، خدای خود را حمد بگو.

147:13  زیرا که پشت بندهای دروازه هایت را مستحکم کرده وفرزندانت را در اندرونت مبارک فرموده است.

147:14  که حدود تو را سلامتی می‌دهد و تو را ازمغز گندم سیر می‌گرداند.

147:15  که کلام خود را برزمین فرستاده است و قول او به زودی هر‌چه تمام تر می‌دود.

147:16  که برف را مثل پشم می‌باراند، و ژاله را مثل خاکستر می‌پاشد.

147:17  که تگرگ خودرا در قطعه‌ها می‌اندازد؛ و کیست که پیش سرمای او تواند ایستاد؟

147:18  کلام خود را می‌فرستد وآنها را می‌گدازد. باد خویش را می‌وزاند، پس آبها جاری می‌شود.

147:19  کلام خود را به یعقوب بیان کرده، و فرایض و داوریهای خویش را به اسرائیل.

147:20  با هیچ امتی چنین نکرده است و داوریهای او را ندانسته‌اند. هللویاه!