FarOPV - Psalms - 74

74:1  چرا‌ای خدا ما را ترک کرده‌ای تا به ابدو خشم تو بر گوسفندان مرتع خودافروخته شده است؟

74:2  جماعت خود را که ازقدیم خریده‌ای، بیاد آور و آن را که فدیه داده‌ای تا سبط میراث تو شود و این کوه صهیون را که درآن ساکن بوده‌ای.

74:3  قدمهای خود را بسوی خرابه های ابدی بردار زیرا دشمن هرچه را که درقدس تو بود خراب کرده است.

74:4  دشمنانت درمیان جماعت تو غرش می‌کنند و علمهای خودرا برای علامات برپا می‌نمایند.

74:5  و ظاهرمی شوند چون کسانی که تبرها را بر درختان جنگل بلند می‌کنند.

74:6  و الان همه نقشهای تراشیده آن را به تبرها و چکشها خرد می‌شکنند.

74:7  قدس های تو را آتش زده‌اند و مسکن نام تو را تابه زمین بی‌حرمت کرده‌اند.

74:8  و در دل خودمی گویند آنها را تمام خراب می‌کنیم. پس جمیع کنیسه های خدا را در زمین سوزانیده‌اند.

74:9  آیات خود را نمی بینیم و دیگر هیچ نبی نیست. و درمیان ما کسی نیست که بداند تا به کی خواهد بود.

74:10  ‌ای خدا، دشمن تا به کی ملامت خواهد کرد؟ وآیا خصم، تا به ابد نام تو را اهانت خواهد نمود؟

74:11  چرا دست خود یعنی دست راست خویش رابرگردانیده‌ای؟ آن را از گریبان خود بیرون کشیده، ایشان را فانی کن.

74:12  و خدا از قدیم پادشاه من است. او در میان زمین نجات‌ها پدید می‌آورد.

74:13  تو به قوت خوددریا را منشق ساختی و سرهای نهنگان را در آبهاشکستی.

74:14  سرهای لویاتان را کوفته، و او را خوراک صحرانشینان گردانیده‌ای.

74:15  توچشمه‌ها و سیلها را شکافتی و نهرهای دائمی راخشک گردانیدی.

74:16  روز از آن توست و شب نیزاز آن تو. نور و آفتاب را تو برقرار نموده‌ای.

74:17  تمامی حدود جهان را تو پایدار ساخته‌ای. تابستان و زمستان را تو ایجاد کرده‌ای.

74:18  ‌ای خداوند این را بیادآور که دشمن ملامت می‌کند و مردم جاهل نام تو را اهانت می‌نمایند.

74:19  جان فاخته خود را به‌جانور وحشی مسپار. جماعت مسکینان خود را تا به ابد فراموش مکن.

74:20  عهد خود را ملاحظه فرما زیرا که ظلمات جهان از مسکن های ظلم پراست.

74:21  مظلومان به رسوایی برنگردند. مساکین و فقیران نام تو را حمدگویند.

74:22  ‌ای خدا برخیز و دعوای خود را برپادار؛ و بیادآور که احمق تمامی روز تو را ملامت می‌کند.

74:23  آواز دشمنان خود را فراموش مکن وغوغای مخالفان خود را که پیوسته بلند می‌شود.